Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    24-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Edwar Koster 1861-1937

    Aan een mug als postillon d'amour.

    Vlieg voort, o mug, mijn snelle bode en fluister
    Aan de oren van Zenophila héél zacht:
    'Gíj slaapt, vergetend lief, híj waakt en wacht.'
    Vlieg voort, vlieg voort, mijn zangster zoet, maar luister:

    Spreek zacht en wil haar slaapgenoot niet wekken,
    Dat gij niet wekt míjn ijverzucht'ge trots.
    Als gij haar hier brengt, mug, geef 'k u een knots,
    En 'k zal u met een leeuwenhuid bedekken.

    Uit de bundel: Grieksche minneliedjes

    24-04-2010 om 12:03 geschreven door Dora


    >> Reageer (1)
    23-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.boomgaard
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Marie Boddaert 1844-1914

    Lente boomgaard

    Hier is jonge aarde één wijde bloesemhalle.
    Bomen en boompjes, zover de ogen reiken,
    Doen takske aan takske in gulle blankheid prijken
    Van bloesemsneeuw, sneeuwigste sneeuw van alle.

    Is 't niet of uit zonhemel neer kwam strijken
    Een vlucht van vlindertjes, zó neergevallen
    In dromerig verpozen? Duizendtallen
    Van vlerkjes fijn, die vleugelbloempjes blijken.

    Al mondjes 't leven drinkend in de lucht,
    Gretig, intens; en 't goudlicht neergezegen
    Liefkoost en koestert ze. - Ritsling van vlucht

    Van klemen vogel even.... Dan bewegen
    Noch ritslen meer.... Ál stilte, àl teerheid: zacht
    Om ons van 't leven mysterieuze macht.

    23-04-2010 om 11:45 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    22-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.poëzie
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Aart van der Leeuw 1876-1931

    Franciscus

    Franciscus heeft, om U te ontmoeten,
    Alles wat schittert afgedaan
    Aan hals en hand, voorhoofd en voeten;
    Want schamel wilde hij tot U gaan.

    Maar niemand hebt Gij zó ontvangen,
    O liefde, en als de dag begon,
    Waart gij het, die zijn zuivre zangen
    Deed jubelen van zuster zon.

    En moet ik óok zo tot U komen,
    Afleggend waar mijn ziel mee speelt:
    De rijke schat der schone dromen,
    Het fonklend woord, het sierlijk beeld?

    En moet ik langs de grauwe wegen,
    In grove pij en ongeschoeid
    Het geeslen voelen van de regen,
    En hoe het eenzaam-zijn vermoeit,

    Eer ik mij bij U neer mag leggen,
    Gelijk een zwerver bij een bron,
    En aan uw borst mijn zang mag zeggen
    Voor broeder wind en zuster zon?

    Uit de bundel: Opvluchten

     

    22-04-2010 om 14:31 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    21-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lieflijkheid
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een kort gedicht van Albert Verwey 1856-1936

    Vrouwen

    De lieflijkheid van vrouwen houdt verbonden
    Wat mannendrift of mannenwijsheid scheidt.
    Zij voelen achter gronden diepre gronden
    En achter 't Recht het ongesproken Pleit.

    Uit de bundel: Het Zichtbaar geheim (1915)

     

    Oude tijd een goede tijd de meeste mannen zijn tegenwoordig de weg kwijt!

    Niet alles was toen beter maar het respect was beter als de dag van vandaag!

     

     

     

    21-04-2010 om 14:25 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    20-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.IJsland
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een hartenkreet geschreven door Herman Grouwels

    IJsland onder vuur

    Het luchtverkeer zit danig in de knoop.
    Passagiers zijn her en der gestrand.
    Een donk’re aswolk drijft naar ’t vasteland.
    ’t Mag nu wel stoppen, naar ik hoop

    Het eiland heeft iets schimmig, lijkt een spook
    Gaat soms in IJsland alles op in rook?

    Een aswolk afkomstig van de IJslandse vulkaan Eyjafjallajökull drijft naar het Europese vasteland. Het vliegverkeer in Europa ligt stil. Vele passagiers zitten vast op de luchthavens. Men vraagt zich af wanneer de situatie zich zal normaliseren…

    20-04-2010 om 11:26 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    19-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.jonge lente
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Paul van Ostaijen 1896-1926

    Jonge Lente

    In de jonge Lente,-
    Ach, hoe dwaas,
    ‘k Ben mezelf niet meer baas,-
    In de jonge Lente
    Hebben twee jodinnetjes,
    Twee trouwe vriendinnetjes,
    M’n hart verleid
    En tot ’n kort geluk geleid.

    Nu dwaal ik zonder senten,-
    We zijn ook in de jonge Lente!-
    Alleen langsheen de grote straten,
    M’n portemonnaie is gans verlaten,
    Gelijk de schatkist van de edele staten
    Op verkiezingsplakkaten.

    Terwijl ik zo langs de straten dwaal,
    Heb ik m’n heel kapitaal,-
    Ach, welk een pret,-
    In de hemelse dauw gezet
    En hoop dat hij, in de jonge Lente,
    Me bezorgen mag talrijke renten,
    Zwaar door de grote persenten.

    Uit de bundel: Diverse Verzen

    19-04-2010 om 14:42 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    18-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nieuw amsterdam
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Hein Boeken 1861-1933

    NIEUW AMSTERDAM

    In jonge wijk van de oude stad gekomen
    Waar eind'loos straat aan nieuwe straat zich reit,
    En langs de banen steenloos geplaveid,
    De nieuwe wagens zonder paarden stromen,

    Gevalt mij vaak een vreemde droom te dromen
    Door een verwisseling van tijd en tijd,
    Dat zij, die 'k ging door 't lange leven kwijt,
    Mij konden hier, weer levend, tegen komen.

    Ja, als ik zie in Babyloonse maten,
    De mensen-nestjes staap'len zich tot straten
    Naar de eeuw'ge drang van liefde en leed gebood,

    Is 't mij als deelde ik in der toekomst groeien,
    Als kon ik nog in de oude liefde bloeien
    Met wie vóór mij naar 't scheem'rig rijk ontvlood.

    18-04-2010 om 10:49 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    17-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.poëzie
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Alice Nahon 1896-1933

    POËZIE

    Poëzie,
    tenger en sterk mirakel,
    dat zich voltrekt boven een trosselke woorden,
    boven een enkele zin,
    boven een luttel woord;
    ach trosselken,
    ach woordenrei,
    ach woord weiger van waarde,
    wie heeft uw geest gewekt
    en over wrokkige aarde
    doen heilichten
    - Gods blik die gloort -?

    Dat is de tere, koninklijke kracht
    uit eenzaamheid geboren
    - eeuwigheidsnood -
    aandachtige engelen in de nacht te zien
    gracielijk schrijden over de logge dood.

    Zie hoe die woordgestalte rijst
    achter der engelen voet,
    hoe zij ze beuren op hun vleugelenstoet
    tot zij, in 't licht getild,
    de schone steun verlaat
    en in gestuite vaart
    op hemelbogen staat.

    Mystieke luister maakt haar lijf subtiel
    zodat ze tijd en vormen overwint
    en vloeiend van gebaar
    en vol beweeg als wind
    in smalle spanne diepe tochten doet,
    miraculeuze reizen
    naar de abiemen van 't gemoed.

    Maar is zij deze ijlte doorgestraald,
    voert zij geen zielen mede blijde en lichter,
    dan knielt aan de overzij
    beschaamd vóór hare voet
    Gods droeve tovenaar
    de dichter.

    Uit de bundel: Schaduw

    17-04-2010 om 18:31 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    16-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.liefde

    Geschreven door Julius Dreyfsandt

    Liefde

    een mens zoekt
    zijn eigen lijden

    van nature
    als het ware

    immers

    hoe anders kan hij
    zijn zucht naar
    liefde verklaren

                                                                                                   Klik hier voor meer gratis plaatjes

    16-04-2010 om 17:15 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    15-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Frederik van Eeden 1860-1932

    Nederland

    O, dierbaar plekje grond, ontwoekerd aan de baren!
    O land van mijn geboorte en teed're kinderjaren!
    Waar ik mijn eerste kinderspelletjes gespeeld,
    Mijn eerste kunsteloze zangen heb gekweeld-

    Wat heeft mijn hart geklopt bij 't horen van uw helden,
    Die, door Gods hulp gesterkt, de vijand nedervelden,
    Van Neerlands Vorstenstoet en Staten-Generaal
    Zo rijk in lauweren en vroomheid allemaal.

    O Neêrland! u wijd ik mijn zang, mijn lied, mijn leven,
    Mijn wens is slechts, voor u op 't bed van eer te sneven,
    Bescherm, o Neerlands God! ons land en vorstenhuis
    En sla des vijands heer met sterke hand tot gruis.

    Uit de bundel: Grassprietjes (Cornelis Paradijs)

    15-04-2010 om 14:12 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    14-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gedichtenheffer
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een hartenkreet van Dick Panman die kan er wat van...

    Gedichtheffer

    Wie zich in gespierde taal
    steevast aan het woord vertilt
    maakt zich ongewenst verbaal
    en lijkt aangeschoten wild

    wil mij tot de macht verheffen
    dat ik woorden wegen kan
    want diep dichterlijk beseffen
    doet lichtgewichten in de ban.

    14-04-2010 om 14:37 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    13-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dan

    Een hartenkreet de schrijver is onbekend het geschrevene is een emotie

    dan

    is er geen eind
    als het denken verdwijnt
    als geen beeld verschijnt
    als niets is wat het leek
    er is geen eind
    als mijn licht niet meer schijnt
    boven de oever van de beek
    waarin ik werkelijk keek
    en mezelf zag
    hoe ik daar lag
    wazig en vertekend
    duizelig en onwetend
    nee, niet dan
    er is pas een eind
    als het dromen verdwijnt
    als ik dat niet meer kan
    ja dan….

     

    13-04-2010 om 12:17 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    12-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.broodje
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De schrijver van dit liedje is Dop Bles het stond bij de categorie eenzaamheid

    Ik ging eens om een broodje

    Ik ging eens om een broodje,
    De bakker was niet thuis,
    en toen de bakker niet thuis was,
    ging ik weer naar huis.

    Ik ging eens naar de mensen
    en sprak ze allen aan,
    al ken ik vele talen,
    geen mens heeft mij verstaan.

    Ik ging naar alle deuren,
    waar ’t venster was verlicht,
    zo hard kon ik niet kloppen,
    of elke deur bleef dicht.

    Ik ging eens naar een kamer,
    waar ik me welkom wist,
    de deur bleef afgesloten,
    ik had me dus vergist.

    Ik ging naar alle boeken
    en vroeg ze alle raad,
    maar geen dat mij kon zeggen,
    wat niet geschreven staat.

    Ik ben toch eens geboren
    en ga dus ook eens dood,
    zolang ik nog moet leven,
    ga ik maar steeds om brood.

    Is de poort open?

    Uit de bundel: Kinderliedjes (1923)

    12-04-2010 om 16:43 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    11-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.weedom
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Cornelis Honigh 1846-1896

     

    O Gij, in weedom neergebogen

    o Gij, in weedom neergebogen,
    Weerhoud geen tranen in hun loop:
    Zij drenken 't bloemetje der Hoop,
    En moest hun bron bij u verdrogen,
    Bid God, dat Hij uw leven sloop'.

    Het water, in 't metaal bevroren,
    Splijt wel het zwaarst kanon vaneen,
    Waar 't vloeien kon, is niets geleên:
    Zo breekt hem, die zijn leed wou smoren,
    Het hart door opgekropt geween.

    11-04-2010 om 17:49 geschreven door Dora


    >> Reageer (1)
    10-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de scheper
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Jacques Perk 1859-1881

    DE SCHEPER

    Een zee van golvend purper, in verbazen
    En ademloos verstijfd (als waar zij dood)
    Bij 't zien van 't eindloos vlammend avondrood...
    Zo schijnt de heide; waar, wie honig lazen

    Met de avondlast langs bloem en purper razen
    Om niet te keren vóor de nacht ontvlood.
    En scheidend houdt de delling in haar schoot
    De blanke heerde van wie ruisend grazen.

    De waakse wolf, die zich geen wolf betoont,
    Lekt speels de staf en handen van den herder,
    Die twintig kudden eenzaam heeft gehoed.

    En met een blik, waarin de liefde woont,
    Drijft hij de witgewolde wolkjes verder...
    En ziet naar hen, de heide en de' avondgloed.-

    10-04-2010 om 17:04 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    09-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.geluk
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Karel van de Woestijne 1878-1929

    Geluk, zo zedig en zo zeker

    Geluk, zo zedig en zo zeker,
    als water dat in glazen beker
    zijn zuivere genuchte vat:
    ik heb uw goede dronk genoten,
    en 't heeft door mijne leên gevloten,
    als van wie nooit gedronken had.

    Mijn ogen wijd, mijn lippen open,
    zijt ge in mijn aadren stil gedropen
    tot de' allerlaatste', en béste drop...
    Was ik de dorst'ge der woestijnen?
    Want zag mijn angst uw peerlen schijnen,
    't verblijde hunkren slurpte ze op.

    - Thans, moe van lusteloos genieten,
    laat ik uw vliede' onachtzaam vlieten
    en wíl niet meer gelukkig zijn.
    Ik voel u naarstig in mij branden,
    maar gij wordt koorts in mijne handen,
    en uw genuchten worden pijn.

    Ik moet naar andre lustigheden:
    de kalme lichten van mijn heden
    vermoeiden mijn verijlde blik.
    De kier van blijdre smart gaat open:
    o man, zat aan geluk gezopen,
    gezel van roder vreugden: ík!

    Uit de bundel: De boom-gaard der vogelen en der vruchten (1905)

    09-04-2010 om 12:19 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    08-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hof
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Jan Prins 1876-1948

    Liefdes Hof

    Wie liefdes hof betreedt,
    de wonder- wonderschone,
    wie om daarin te wonen
    het verdere vergeet,
    wie 't ogenblik bemint
    en aanziet hoe, bescheiden
    in ons gewekt, bij tijden
    opnieuw geluk begint,
    wie onbaatzuchtig leeft,
    zijn aard zich overgeeft,
    wie list en opzet haat
    vindt hier zijn toeverlaat:
    hoe zich de paden winden,
    hij wordt het nimmer moe
    zich nieuw verschiet te vinden,
    tot aan de einder toe.

    Nu zich dit paradijs
    mij eenmaal heeft ontsloten,
    nu ik zijn diep genoten
    verborgenheid doorreis,
    nu ik er talm en dwaal
    en telkens opgetogen
    mijne onverzadigde ogen
    op zijn wijd licht onthaal,
    beleef ik onbevreesd
    en zorgenloos het feest,
    waaraan zich elke dag
    mijn hart verheugen mag.
    Alleen dat luid verlangen
    om u probeer ik wel
    in redes rust te vangen, -
    maar 't ontloopt mij te snel.

    Want gij alleen stoffeert
    die hof naar mijn behagen.
    Met duisternis geslagen
    ligt al wat u ontbeert.
    Uw rankheid gaat mij voor,
    de schemerige lanen,
    de koele schaduwbanen,
    de ganse stilte door.
    Om die gedaante kwijnt
    het zonlicht, en omlijnt
    uw nauw bewust gebaar,
    dat mij geleidt tot waar
    geen twijfelen, geen vrezen
    of geen miskenning is:
    tot liefdes onvolprezen
    onthuld geheimenis.

    Zo lokt gij, dag aan dag,
    mij dieper in dit leven,
    de wouden door en dreven,
    waarin ik dolen mag.
    Tot in de verte een schijn
    te zien is door de bomen
    en we aan den rand gekomen
    van 't ondoorgronde zijn.
    Beweging noch geluid
    breekt hier de omtrek uit.
    Onder de hemel, strak
    en effen, ligt het vlak
    van 't water, waar de stammen
    voor altijd staan in 't rond
    tegen de heuvelkammen
    geworteld in de grond.

    Dan, in die spiegel, zal
    ik eenmaal nog ervaren,
    wat in bewogen jaren
    mij werd beschoren: al
    de vreugde ons toebedeeld,
    de smart door ons gedragen,
    en - weldaad mijner dagen -
    uw lief, uw teder beeld.
    Dan overheerst de rust,
    verzinken leed en lust
    verstillen angst en pijn.
    Dan zal er vrede zijn
    en zal ik weten mogen,
    mij als een morgenlicht
    over mijn brekende ogen,
    uw diep ontroerd gezicht.

    Uit de bundel: Verschijningen III. Liefdes Hof

     

    08-04-2010 om 17:14 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    07-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.elk
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Virginie Loveling 1836-1923

    Elk volgens zijn natuur

    De zwaluw was weergekomen,
    En zat met de mus op de goot,
    Zij spraken vertrouwelijk te samen,
    Verhaalden hun kommer en nood.

    De zwaluw vertelde wat angsten
    Zij al had uitgestaan,
    Wanneer zij, van de andre gescheiden,
    Alleen over zee moest gaan.

    En hoe zij steeds hoopte en verlangde,
    In gene wilde natuur,
    Om weer te mogen komen
    Naar nestje in de schuur.

    De mus sprak van vorst en van ijzel,
    En sneeuw zo schriklijk hoog,
    Dat zelfs de schuwe merel
    Aan ’t keukenvenster vloog.

    En hoe zij soms van koude
    Gemeend te sterven had,
    En eenmaal, gepraamd door de honger,
    Bijna in een vogelhuis zat!…

    Zij huiverden bij het aanhoren
    Van die wederzijdse nood,
    En zaten een ogenblik zwijgend,
    En peinzend op de goot.

    ‘O, beter nog te vluchten,’
    Zei de zwaluw, ’naar verre strand!’
    - ‘Ach, liever nog te lijden,’
    sprak de mus, ’in ’t vaderland!’

    Uit de bundel: Gedichten (1870)

    07-04-2010 om 13:23 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    06-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de aarde
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een hartenkreet van An Terlouw

    De aarde

    Telkens weer, komt het terug
    telkens weer, langzaam of vlug
    de wereld draait door ondanks pijn en verdriet
    stoppen bij leed, dat doet de globe niet
    maar in je hart, alsook in je ziel
    is ’t soms net, alsof er een stukje afviel
    van die mooie planeet
    die gewoon ‘aarde’ heet

    Telkens weer, komt het terug
    is het niet langzaam dan gaat het wel vlug
    of er een schip zinkt, een bomaanslag geschiedt
    de aarde, stopt met draaien niet
    of drama’s gebeuren, en andere narigheid
    de globe raakt zijn snelheid waarlijk niet kwijt.
    van die mooie planeet, die
    gewoon aarde heet.

    06-04-2010 om 14:04 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    05-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zomer

    Klik hier voor meer gratis plaatjes

    Een hartenkreet van Maria Voerman

    Zomer op komst

    Donk're wolken drijven over.
    Laag en langzaam langs de lucht.
    Want ze zijn, ik weet het zeker,
    voor de zomer op de vlucht!

    Laat de zomer nu maar komen.
    Maandenlang er op gewacht...
    En de regen mag wel stromen,
    maar dan alleen maar in de nacht!

    05-04-2010 om 19:12 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!