| Een gedicht van Frederik van Eeden 1860-1932 
 HerlevingIk voel het, ja! zij is mij weergegevende zaligheid, die 'k nimmer had verwacht,
 Ik voel haar heerlijk in mijn borst herleven,
 haar oude, wonderzoete tovermacht.
 
 Het was zo duister hier, van bange dromen
 verviel mijn moede geest in doffe rust,
 Goddank! de fee des lichts is weergekomen
 en heeft mij uit die droeve slaap gekust.
 
 Haar gloed vervult mijn hart, mijn ganse wezen,
 en dubbel schoon lacht mij het leven aan.
 Het is mij of ik uit de dood herrezen
 een ander, beter leven in mag gaan.
 
 Gelijk de lentezon na wintertijden
 heel de aard vervult met warmte, licht en gloed,
 zo wekt de liefde mij uit smart en lijden
 en met haar keert weer de oude levens-moed.
 
 0 wereld, lang en droef heb ik geweten
 hoe doods en leeg gij zonder liefde zijt
 maar de oude beelden zijn verbleekt, vergeten
 en om mij heen is 't blijde werklijkheid.
 
 1887.
 
 Jeugdverzen (1926)
 
 
 
 
 |