IN DE LENTE

Onze oude moeder heeft verheugd
Haar nieuwe mantel omgeslagen,
En is zo schoon als in de dagen,
De dagen van haar prilste jeugd.
De zoetste glimlach siert haar mond,
Haar ogen tuiten van nieuw leven,
En op haar voorhoofd, zacht en rond,
Zijn al de rimpels uitgewreven.
Ja, zegt zij, onder 't mild gezang
Der vogelen in de groene blaren,
Mijn winterkommer en bezwaren,
Mijn kinderen, vergat ik lang.
Doe gij als ik, vergeet uw smart
Staak voor een ogenblik uw zorgen
En laat, bij 't licht van deze morgen,
U drukken aan mijn vrolijk hart.