Stilte voor de storm

Wat brengt mijn tijd?
Géén wilde bewogenheid,
Géén hand zich welvend boven de ogen,
Of stem die opgetogen
Om nieuwe morgens schreit;

Maar slechts een dromend turen
Naar heengevloden uren.
Wellicht is hun ontgleden,
Bij ’t traag teruggetreden,
Iets schoons, dat wij ons kozen. –
Wij rapen twijgen, vruchten, rozen.

Herscheppingen -- Bekentenissen