Ze nam en zwolg hem in

Ze nam en zwolg hem in, ìn hare ogen,
En sprong vooruit en greep hem en gedogen
wou ze niet dat hij sprak, ze drukte hem
De lippen met de hare toe, hun stem
Werd niet gehoord, heel lang, ze zat dichtbij
Tegen hem aan en boog zich, en voorbij
Zijn borst, haar hals omhoog, stilde ze zo
haar dorst, soms snikkend en ter nauwerno
Ademend. Eind'lijk viel haar hoofd terzij,
En op zijn schouder brak ze in geschrei.

------------------------------
Fragment uit de Mei (1889)

Mei II