Populieren

O populieren!
Langs slapende kanalen weeft ge uw wuifgordijn.
Over uw kruinen laat ge vrij de orkanen gieren,
Geen doet zijn lange takken langs de waatren slieren,
wel zwiept gij als de wind u zweept, maar trots in pijn.

O populieren!
Langs ál mijn levenswegen vind ik u geplant.
In zwart moeras, waar mirt noch oleander tieren,
Waar ernstige eik noch teedre linde hoogtij vieren,
Daar valt uw donkre voorhang voor ‘t Beloofde land.

O populieren!
O wereldvliedende in verheven hemelzucht!
‘k Zie goudlicht gloren door uw blauwe bladerklieren,
Uw ruisen roert me als reizang van gewijde lieren….
O leer mij ruisend rijzen, hoog in reinheidslucht!

----------------------
uit: Poëzie (1892)