Een gedicht van G.W. Lovendaal 1847-1939
De zee en het land.
Ik houd van het wilde gewentel der zee;
Zij danst met de kiel, en mijn hart dat danst mee:
De kiel is met wakkere zeelui bemand -
En 'k droom van haar glorie, de roem van mijn land.
Ik houd van het dreunend gedaver der zee;
De zee zingt van strijd en mijn hart dat zingt mee:
Zij dondert haar loeiend hoera naar het strand -
En 'k droom van haar glorie, de roem van mijn land.
Mijn trots en mijn liefde behoren die twee;
Ik kan ze niet scheiden, mijn land en de zee.
Als moeder en kind zijn ze elkander verwant:
De glorie der zee is de roem van mijn land.
Frissche Wind.
|
