Een gedicht van Helene Swart 1859-1941

Sinterklaas

"Neen, kind, dit jaar zal Sinterklaas niet rijden."
'k Verbeet mijn leed en kleurde stil mijn print -
En toch, verrassend, zond de milde Sint
Ons elk wat moois, om d'avond hem te wijden.

Maar stug, ondankbaar, bleef ik droef gezind.
Pret zonder voorpret kon me niet verblijden.
'k Gaf ál mijn kracht aan klachtloos heldenlijden.
Wie kon me toovren om tot feestblij kind?

Neen, diepste vreugd was, heimelijk bedenken,
In kindereenvoud, rijmen en geschenken,
Alleen, in schemer, lakken pak na pak.

En 'k voel mij weer dat kind met blozewangen,
Waar voor al geven méér was dan ontvangen,
Wanneer ik ruik aroom van vlammend lak.

Morgenrood,  Amsterdam 1929