Haar lichaam lijkt de volle rijke aarde,
En als de hemel zijn haar blauwe ogen,
En als de ronde bergen zijn haar hoge
Borsten en buik, die nu een Mensheid baarde,

Een Mensheid, van een oneindige waarde
Van Vrijheid, en een oneindig vermogen
Van krachten, die zich nu op haar bewogen
Als in van 't paradijs de zaalge gaarde.

O zie haar nu de volle benen strekken,
En de hoge machtige armen rekken,
Langs de zeeën, als de bergen der aard.

O zie op haar de duizendtallen beelden
Van hare kindren, - in haar moederweelde,
O zie de blik waarmee zij op ze staart.