|
Een gedicht van Prosper van Langendonck 1862-1920
Regenlucht
En boordevol is 't herte en toch en wil niet vloeien
die staande en stille stroom in klare poëzie
op 't blad, dat 'k o! zoo graag met tranen zou besproeien,
in 't lied, dat wentlen zoude in louter harmonie;
en boordevol is 't herte en niets en kan het boeien,
- geen levensdroom, waarin 'k een wens weerspiegeld zie! -
geen menselijk gevoel 't in eedle drift ontgloeien...
Zo noodloos staat het vol.... genot?.... melancholie?....
zo noodloos in de onverschilligheid der dingen,
bestendig draaiend in hun vast omschreven kringen
en zielloos hangende in die eindeloze nood
van wat?... 'k en weet niet wat...
en boordevol is 't herte,
onledigbaar, - en staat het vol van vreugde of smerte? -
'K en wete....
en zielloos drukt de hemel, zwaar als lood...
Gedichten (1911)
|
