Een gedicht van Jules Schürmann 1873-1927

Ik heb u niet genoeg bemind...

Ik heb u niet genoeg bemind,
Mijn jonge jaren.
Ik speelde met u, als een kind
Met groene blaren.

Ik wist niet dat in u bestond
Wat ik steeds wachtte
En immer zocht en nimmer vond,
In u verachtte.

Nu ben ik als een die verkreeg
Zonder te weten
Het liefste waar zijn hart toe neeg,
En 't was vergeten.

U die ik niet begrijpen mocht
Vergleden dagen
Gij droeg de schoonheid die ik zocht...
En ik bleef klagen!...

Onze Eeuw, jrg 12 (1912)