Een gedicht van Nicolaas Beets 1814-1903
Namaals rust.
't Verlangen van de Jeugd Is vreugd En woelig tijd verdrijven; Moede Ouderdom schept lust In rust; De mijne in werkzaam blijven.
Zolang de Hoogste macht Mij kracht Naar lijf en ziel blijft gunnen, Is 't mij niet enkel goed, Maar zoet Te doen wat Zij doet kunnen.
Dit zij, min leven lang, De dank Aan die 't mij gaf en rekte, En, zeegnend, t'allertijd De vlijt Aanvuurde, die hij wekte.
1892.
|