Stilstaan
We stonden stil
Bij een algemene wil
Om de gevallen doden
te herdenken
Het mocht en mag nimmer
meer gebeuren
Dat is wat je ziet
Als ze je zijn aan het verscheuren
De mens kent niet meer de ernst
De kinderen krijgen geen geschiedenis meer
En over gaat al het oude zeer
Maar als je een levenlang bent geconfronteerd
Met oorlogen in het klein en in het groot
Dan werp je veel huichelarij in de sloot
Want soms is het een gezellig samenzijn
Ook al zie je ernstige gezichten
Vele mensen zijn dagelijks de
samenleving aan het ontwrichten
Men is meer bezig met de driften
Van eigen denken
Dan een ander te gedenken!
Ja, wat zal dit alles schenken!
Waar oud en jong bij elkaar waren te gedenken
Ieder heeft zijn eigen verhaal
De één op kleine en de ander op grote schaal
Maar het is nimmer uit dat onmenselijk verhaal
Juist met speciale dagen
Voel je het weer…
De naweeën van die vreselijke dagen…
|