Een gedicht van Paul van Ostaijen 1896-1928
Gedicht
Zo ook gaat de geliefde Mitri Karamasoff dood Ons op de schouders valt nu laat en schuin de schaduw des Iwan
Om het lijden dankbaar worden en schijnbaar blijde het scherpe vechten van spin en bij verbeiden
Soms reeds is schoon mijn hand gesloten alsof er geen verlangen over mijn vingers lag
Het is een verre weg naar de passieloze berg van het blote schouwen Logos Tao
Nagelaten gedichten
|