Een gedicht van Heiman Dullaert 1636-1684

EEN KORENWANNER  AAN DE WINDEN

Ik offer vermiljoene rozen,
En leliën en violetten
En bloemen vers geplukt, die blozen,
Waar op de dauw haar paarlen zetten;
En strooi ze met gewassen handen
Op uw altaar, o lichte veugels!
Gebroederen, die alle landen
Der wereld met uw snelle vleugels
Doorreist, en met een duislig ruisen
Het schaduwrijke loof beweegt,
Waar door gij zachtjes heen komt bruissen,
Wanneer gij al de vlakten veegt.
Ei, azem met uw droge asem
In 't winterkoren dat ik wan,
Opdat de lucht met vochte waassem
Mijn dorsvloer niet beschaden kan!

------------------------------
veugels - winden
duislig - zacht-speels

Mengeldichten