|
Een gedicht van Karel van den Oever 1879-1926
Herfst
Het beukenbos is bruin als oud-geroest ijzer
en er staat een eik vol gouden munt,
de bewaasde vijver ligt vol puin van blâren
gelijk in mijn hart 't verdriet van de dag.
En er zit een mus eenzaam op een tak
zoals ik-zelf woon in dit land.
O mijn hersens, verkankerd van 't verdriet,
en mijn bloed verouderd in mijn lijf...
De vliegzwam gloeit als een bloedvlek in 't bos
en 't bos ruikt als een lijk;
mijn voeten gaan over 't mollig mos
als over week, rot vlees...
En ik denk aan Jezus-Christus, mijn God,
die stierf op een dood hout uit 't bos,
o, Jezus-Christus!...
Verzen uit oorlogstijd (1914 - 1919)
|
