Een gedicht van Jacob Winkler Prins 1849-1907

TREK-OS

Uit koele kalme schaduw van het bos,
Treedt langzaam-aan kopschuddend-schomlend, de os;

Treedt op het blinkend zandpad, dat gevlekt
Met tak- en bladeren-schauw, is overdekt

Van brandend zonlicht, zomer-zon-gegloor
De hele dag, van vroeg tot 's avonds, door.

Hij keert naar stal en ziet het open hek...
Een korte ruk aan 't leidzeel... Uit zijn bek

Valt vlokkig schuim, en eensklaps staat hij pal,
De voerman roept... Daar zijn de kindren al!

Ze klimmen naast hem, allen rood en ros,
Op 't kleine bankje, naast hem met geklos.

Dan weer een rukje aan 't leidzeel rond de bek
En langzaam-aan gaat 't weer vooruit, trek, trek.

Gedichten. Verzameld en van een inleiding voorzien door Joannes Reddingius. Amsterdam,z.j.