Een gedicht van Emanuel Hiel 1794-1831

Zoete kussen

Voor hare venster bloeien rozelaren,
en wil zij dat ik heimlijk haar kom kozen
dan smijt ze mij twee purperrode rozen.

Twee purperrode rozen mij verklaren:
twee purperrode lippen zijn zo smachtend,
twee purperrode wangen zijn u wachtend.

Ik ga en kan geen zoete kussen sparen,
ik geef er veel om 't liefje te verblijden,
ja, meer dan dat men mij er kan benijden.

Gedichten  (1861-1862)