| 
					
					 Een gedicht van Frans Bastiaanse 1868-1947 
 
Ik ben de zoeker
Ik ben de zoeker naar het Nooit-Behaalde.  Ik ben de Strever naar het Ware Zijn.  Ik ben de dronkene van `s Levens wijn,  die wonderlijk-krachtig mijn spieren staalde  toen ik, als onverschrokken duiker, daalde  tot in de krochten van het Diepste Zijn,  waar ik dan uit meebracht een luttel grein  Waarheid, die klaar gelijk juwelen straalde.
   Laat mij dan maar in mijn vreemd-lijkend Zijn,  droevige om `t Zijnde en als edelsteen rein.  Want, schoon mijn geest somtijds in `t zoeken faalde,  en op verlokkende zijwegen dwaalde,  zou toch mijn strijd niet de allerschoonste zijn,  daar ik, staag worstlend, verschopte alle Schijn?
 
   1947
 
  
  
					
 
					
					
					 |