Een gedicht van Albert Verwey 1856-1936

De schone wereld

Iedre morgen na het nachtlijk slapen 
Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen. 

Iedere dag heb ik haar weggegeven, 
Telkens één dag meer van 't eigen leven. 

Telkens een kortstondiger bewoner 
Zie ik haar belanglozer, dus schoner. 

Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden 
En de grenslijn wegvalt van ons beiden.

De weg van het licht  (1922)