Plagen
De plagen in het leven
Ze worden je vanzelf gegeven
Je zoekt het niet op
Menigeen zit op je kop
Het zijn de mensen
Die voor zichzelf veel wensen
Ze gunnen je het licht in de ogen niet
Er zijn er die zien nimmer jouw verdriet
En dan weet je elke keer
Als er iemand iets schiet
Dat het te midden komt in je verdriet
Je verdriet is wel geheeld
Maar de littekens blijven voelbaar
De mens onrein van hart
Kent niet die innerlijke smart
Die hebben over eigen
zonden niet eens smart
De mens die niet kan begrijpen
Zal nimmer echt rijpen
Die mens heeft alleen een ik gevoel
En hiervan zie je veel plagerig gekrioel
Want ze zetten zomaar je innerlijke boel
Niet echt ondersteboven maar ze raken
je in de knop
En je vindt zo’n mens een flop!
Want elke mens heeft een innerlijke knop
Ook al vindt men dat niet top
Sommigen zetten de knop op uit
Dan zie je hoe men een vrolijk deuntje fluit!
|