|
Een gedicht van Betje Wolff en Aagje Deken
De onverwachte ontmoeting.
Nog nooit, nog nooit voelde ik mij dus ontstellen
nog nooit mij meer ontstellen!
Ach zijt gij 't, zijt gij 't zelf dan mijn vriendin?
Wat ik voel, kan ik u niet vertellen,
Als alleen dat ik u nog hartlijk min.
Maar zou, maar zou ik wel zo zeer ontstellen,
Zo gij niet waart mijn waardigste vriendin?
Kom laat, kom laat ik u in de armen drukken!
Terwijl ge aan mij uw tederheid betoont!
Mocht mijn wens nu maar gelukken,
Hoe wierdt onze vriendschap dan niet geloond!
Aan 't hart u drukken!
Economische liedjes (1781)
|
