Een gedicht van R.H. Arntzenius 1777-1823

KNIKKERLES

Jongens, als ge knikkren wilt.
Zie dan toe, en zorg toch wakker,
Dat uw knikker niet verschilt
Van de knikker van uw makker;
Waar' hij groter, 't spel waar laf,
Kleiner stuitte op groter af.

Altoos zij uw knikker rond,
Zonder putje en zonder builtje.
Anders dwaalt hij langs de grond,
Anders rolt hij nooit in 't kuiltje;
't Scheve en kromme duurt niet lang,
Rond houdt steeds de beste gang.

Word niet om de knikkers boos.
Stuiten ze ook al op een strootje:
De beste knikker uit de doos
Komt niet altijd 't eerste in 't ootje;
't Spel geeft niet altijd zijn gunst
Aan het meesterstuk der kunst.

Dat, bij winst noch bij verlies,
Niemand ooit een knikker smokkel!
Niemand kijke ook bang of vies,
Schoon al krijgt hij op zijn knokkel!
Wie, of hij verliest of wint,
Glimlacht, is mijn beste vrind.

't Zij gij speelt of met een hals,
Of met flinke en knappe mikkers,
Jongens, speel toch nimmer vals.
Speel nooit enkel om de knikkers!
Speel altijd — onthoud dat wel —
Eerlijk, naar het recht van 't spel!