Een gedicht van Jan Jacob Slauerhoff 1898-1936
Ontmoeting
Onder lichtend vonkgedierte Komen algen tot bezinking. Diep is 't stil; langs lange slierten Wier trekt walm op van ontbinding.
Plots doortrekken van de polen Alle kringen huiveringen; Reeds gezonken drenkelingen Drijven uit hun onderholen
Los en zij bewilligen In een doodse farandole, Tot het schip moet stilliggen Op hun saamgedrongen scholen.
Daar schokt mij herinnrings schrik! Gij, gehate, kunt hier dolen: Voor een maand verging uw brik. 'n Kleine golf grijnslacht verholen
Waar uw gelaat verrees. 't Schip kreunt. Ik ril van afschuw.
De spaak waarmee ik afduw Boort in 't vermolmde vlees, En 't schip zinkt aan een schaduw Naar verrotting onderzees.
Eldorado (1928)
![schrijver](http://www.gedichten.nl/smoelen/jan_jacob_slauerhoff.jpg)
|