Een gedicht van Frans Bastiaanse 1868-1947
Kille regen
Kille regen ruizelt stille Over 't blekend zomer-lover, Morgen drijft de zomer over, Daar het najaar nader toog.
Ik zou wel, berustend, willen Lichteloze dag verduren Als uw hoofd maar enkele uren Zich tot mijn schouder boog.
Maar ik zag de nachtgetijen Veler jaren gaan en komen Zonder dat gij van mijn dromen Maakte uw leven deelgenoot;
En ik hoor de regen schreien Door de twijgen, triestig liedje Bij dit menselijk verdrietje Dat zo klein is... en zo groot.
Gedichten (1909)
|