Een gedicht van P.A. de Génestet 1829-1861

Schitterende starre

Ik zag een starre schittren,
  Maar ’t was niet aan de trans;
’t Was in twee dierbre ogen,
  Een starretje vol glans.

’t Betoverde en bezielde
  Mijn hart, mijn geest, mijn jeugd,
’t Spreidde in mijn blijde woning
  Gods licht en vrede en vreugd.

Het blonk op al mijn wegen
  Zo vriendlijk en zo zacht,
Een zonnetje van zegen,
  Te morgen en te nacht.

Het blonk van heilge liefde
  Voor zoveel goeds en groots;
Het scheen een licht des levens,
  Maar ’t bleek - een boô des doods!

Dat was het Teringstarretje –
Beware Gods genaê,
Dat gij het ooit ziet schittren
  In ’t oog van kind of gaê!