Een gedicht van Edgar Cairo 1948-2000
AAN MIJN SPEELKAMERADEN
Eenklaps... in mij ontwaakt diep het gevoel, zo diep als ooit een mens zich voeltin liefde die ontluikt.
Doordat het oog der mensheid niet wou zien dat elke huid 'n lichaam past, verloor de ziel pigment.
Tot nogtoe waren het louter emoties die ons bouwden tot vleespoppen.
Mens, haal je adem!
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek