Een gedicht van M.A de Wijs -Mouton 1873-1935

De kus

De kus waart door het huis
Het is er niet pluis
Papa die kust Mama
Mama die kust haar vriendje
Het vriendje dat kust Dientje
Als zij hem opendoet
Hij repeteren moet

En Dientje kust weer de koetsier
En die kust weer de kamenier
En die kust weer de huisknecht
Die 't niet de tweede meid zegt
Die laat hem niet met ruste
Omdat hij haar eerst kuste
Dan kust ook voor 'n pleziertje
De freule 't palfreniertje
De jonker met te veel gevoel
Kust onversaagd de hele boel
O ja, die 'k nog vergeten had
Is Grootmama. Die kust de kat

De kus waart door het land
Ten alle kant
Een kussen gaat alom
Een dart'len en een strelen
In tint'lend liefde-spelen
Kust zonneschijn het land
De golven 't blonde strand

Het windje kust de bomenkruin
Het helm buigt strelend over 't duin
En door de bloemenweien
Gaan kussend tal van bijen
En 't zacht insektenzoemen
Gaat kussend langs de bloemen
Een mensenkus, o jeetje
Is 'n schamel, mal ideetje
In Genesis zo duur betaald
Nu schroom'lijk naar benee gehaald
Als Adam kon, dan gaf hij vlug
Voor 't Paradijs zijn kus terug