Een hartenkreet van de schrijver Wauters Kristine

Einde

Iets naars vertelt me: je hebt niet lang meer
Kan het me raken, ach, je eind komt toch een keer.

Soms was er vreugde maar doorgaans kende ik verdriet
Misschien zelfs opluchting: het eind in het verschiet.

Dan hoeft niemand te rouwen en worden velen blij
Soms is het leven te zwaar en kan er niets méér bij.

Mijn vrienden kan ik troosten, eindelijk wat rust
Het aardse gedoe was echt geen lieve lust.

Vechten, boksen, strijden, het maakte me zo moe
Dus neem ik nu afscheid, geen vaarwel maar een rendez-vous.