|
Een gedicht van J.J.L. ten Kate 1819-1889
Maart
Maart, Maart,
Roer vrij je staart:
Nog maar een poos kan je ons kwellen en plagen;
Dra zijn je vlagen
Weg met het vuur, dat je houdt aan de haard,
Lastige Maart!
Maart, Maart,
Roer vrij je staart:
'k Zie reeds April, die je volgt in je stappen,
En komt verklappen,
Dat men u moe wordt in velden en gaard,
Lelijke Maart!
Maart, Maart,
Roer vrij je staart:
Meimaand wordt slechts door je spoken te zoeter,
En ze vergoedt er
Wat je ons onthoudt en terughoudt in de aard,
Gierige Maart!
Maart, Maart,
Toch ben je ons waard:
Omdat je zwijgend een wenk in het leven
Aan ons wilt geven,
Wenk, die het kinderhart dankbaar bewaart,
Buiïge Maart!
Maart, Maart,
Roer vrij je staart:
Want je leert ons: na het kwaad komt het goede;
't Zeegnen nooit moede,
Schept God de vreugd uit het lijden der aard,
Leerzame Maart!
Uit de bundel: Het nachtegaaltje (1851)
|
