Een gedicht van Alice Nahon 1896-1933

HET HALSSNOER

Ach Here de vrijheid
klatergouden geschenk
dat de liefste mij geeft als hij gaat,
ach Here
dat droef sieraad.

Hij hangt het mij juublend
over 't strenge kleed en - ik lach -
met de lach die de mondhoeken slijt -
neemt gij dat strassen-lawijt
van de fiere troon van de hals,
ach Here, de vrijheid
zo vals.

Want hij tilt mij zingend omhoog,
hij noemt mij z'n zonnige fee,
ik, povere tuil in de hand
en hij zegt dat ik schoon ben ermee.

En de tranen komen opeens
vanuit mijn ogen omneer
over mijn schaterend hoofd,
ach hert, dat in liefde gelooft,
ach Here
de vrijheid zo zeer.