Een gedicht naar aanleiding van de mens met heimwee naar vroeger! Wie heeft het niet! Maar vroeger komt nooit meer terug!
Heimwee
Menig mens
Heeft op middelbare leeftijd een wens
Weer terug naar de tijd van vroeger
Toen alles nog open was zoals de kroegen
De kroegen in de dorpen
Waar men wat bier kon slorpen
Maar die tijd is geheel voorbij
De moderne mens
Had maar één wens
Om het vroegere uit te wissen
En nu moeten de senioren veel missen
Ze zijn her en der over het land gekruist
Vele verlieten hun vroege veilige haven
We gingen allemaal mee draven
In de galop van het vale paard
Ja, en toen waren we kaal en naakt
En dan ga je heimwee krijgen
Er is maar één thuis
En dat is Het Vaderhuis
Waar je ook heen verhuist
Dat is het ware heimwee
En wordt het eventueel vervuld
Dan worden de lippen gekruld
En zegt men, wat heeft God een oneindig geduld!
Geduld met ondankbare mensen
Die liever alles op aarde wensen
Dan een Hemel op de aarde
En te mogen leven vanuit Zijn levensaderen!
Want Hij is de Levensboom
En dat is niet gewoon een droom
Maar levende werkelijkheid
Ja, het duurt tot in alle eeuwigheid!
|