Een gedicht van Frans Bastiaanse 1868-1947

Najaarsochtend

Najaarsochtend. Wijd en wijder
Wijkt de hemel zilverblauw;
Om de morgen blijde glijdt er
Door 't nog scheem'rig bos-gebouw,

Waar de zon met lichte stijlen
Straks de stammen schoren zal,
Vogelkwinklen over 't ijle
Lover schijnend als kristal.

Op de heide drijft een herder
Langs het vochtig morgenspoor
Vroeg-vergaarde kudde verder
In des ochtends gouden gloor;

Tot hij voor de bleke schijn der
Westerkimme in 't bos verdwijnt
En opnieuw de ledige einder
Eindlozer dan eindloos schijnt.

Uit de bundel: Jeugd