Een gedicht van Jacob Winkler Prins 1817-1908

Diep

In 't diepste diep ligt het gezonken schip….
Diep ligt het schip in 't onderzeese dal.
De groene zeeplant slingert overal
Haar rank 't salon in ; slingert zelfs haar tip

Hoog langs de mast op, rond de ontblote rib.
Zij slingert òp zich tot den gouden bal
Van wat de vlagstok was, kruipt door den stal
En woekert welig in het vette slib.

De blanke tanden in de kop, die loert,
Waarlangs de lach vloog, zijn thans zinder scherts.
De stem is stil, die velen heft vervoerd

Tot grote vreugde door haar klank van erts
Soms door een rimpling van omhoog geroerd
Klinkt nog een klacht in treur-mineur van terts.