Een gedicht van Greet Mariën

Lichaam

lichaam
wees lief voor mij
wees bedding voor dit vreemd getwijnde leven

wuif naar mij met armen
vol schaterende bloemen
zodat ik je zonder schroom
een bondgenoot kan noemen

bolster mijn stoutste dromen
in vliezen van handgeschept papier
zodat ik ze kan wegblazen tot in de bomen
als ik de zonnewende vier

doe ook eens iets aan die schrale akkers
waarop mijn doemgedachten grazen
ze houden mijn vechtlust onder de plak
als stormen door mijn aders razen

en wieg mij
wieg mij heen en weer
wuif mij als de grashalmen
in de delta's van de zee

tot ik zo rimpelloos ben als een meer
dat het heelal kan dragen

envoi

en vergeet de wetten van de goede smaak
die je tot corpocide dwingen
ze zijn niet bestemd voor vrouwen in de maak
die door het leven willen swingen