Een gedicht van E. Laurillard 1830-1908

Aan mijne moeder

Wat ik in 't diepst der ziel gevoelde,
Wat mij verkwikt heeft of gedrukt,
Wat zorg en vrees mijn hart doorwoelde,
Wat vreugd en hoop mij heeft verrukt,

Mijn denken, doen, geheel mijn leven,
Heb 'k aan deez' blaadjes toevertrouwd,
Ze spreken van mijn geest en leven,
En zijn met tranen soms bedauwd.

'k Leg, moeder! in uw handen neder
Wat 'k heb gedacht, wat 'k heb gedicht,
En 't is me nu, of nog eens weder
Mijn hoofd aan uwen boezem ligt.

En is het u misschien bij 't lezen,
Als voelt ge iets , u van ouds bekend,
Denk dan: de kussen zullen 't wezen,
Die, met dit boek, mijn kind mij zendt.

Voorwoord bij 'Lessen en liederen eener moeder' (1882)