Een gedicht van Dop Bles 1883-1940

Stadsgezichten II

Open de vensters
wijd op de dag,
het leven trilt
het leven gilt
en 't zonlicht lilt
waar schietende schaduw stuk slaat!
De straat
is wild van rumoer en van haat,
haat die als liefde groot is,
zij stroomt en snelt
vol donker geweld,
ieder mens wordt een held
die strijdt om 't doel dat brood is!

Open de vensters en luiken,
ik wil de lucht
de zwoel bezwangerde lucht wil ik ruiken
waarin het leven hijgt
en duizenden stemmen zoemen;
microben zijn bloemen
die bloeien in millioenen
microben zijn de zoenen
van de donkere lichtende wereldstad!

De vensters, de luiken open,
wijd op de straat,
o, dat het leven opslaat
tegen het bloedloos gelaat,
tegen mijn lege ogen!
'k Wil zien de jagende, vluchtende mensen, tussen
de auto's en bussen
die snorrend en dreunend jagen
en levende drommen dragen
in hun glanzende vierkante buiken.

Open de vensters wijd
op het leven!
Het leven is meer dan vizioen
van koortsende droom .... 0 één doen,
één strijd
voor het begeven!

Parijsche verzen (1923)