Een lijdenslied, spreekt geheel voor zichzelf. Er is geen beeld bij want als het tot in de ziel spreekt dan is er genoeg beeld!
Gezang 13
1 |
Is dat, is dat mijn Koning? |
|
Dat aller vaadren wens? |
|
Is dat, is dat zijn kroning? |
|
Zie, zie, aanschouw den mens! |
|
Moet Hij dat spotkleed dragen, |
|
dat riet, die doornenkroon? |
|
Lijdt Hij dien smaad, die slagen? |
|
Hij, God, uw eigen Zoon! |
2 |
Ja, ik kost Hem die slagen, |
|
die smarten en dien hoon; |
|
ik doe dat kleed Hem dragen, |
|
dat riet, die doornenkroon. |
|
Ik sloeg Hem al die wonden, |
|
voor mij moet Hij daar staan, |
|
ik deed door mijne zonden |
|
Hem al die jammren aan. |
3 |
O Jezus! Man van smarten, |
|
Gij aller vaadren wens, |
|
herinner aller harten |
|
't aandoenlijk: 'Zie, de mens!' |
|
Laat mij toch nooit vergeten |
|
die kroon, dat kleed, dat riet; |
|
dit trooste mijn geweten: |
|
't is al voor mij geschied. |
|
|
|
|
|
|
Toegevoegd aan de Psalmberijming van 1773
|