Een gedicht van Iris Roorda voor mij een onbekende maar het gedicht sprak me aan...er zijn er zo velen die zo in het leven staan!
Twijfel
Kan het nog steeds niet achter me laten. Ik word er elke keer aan herinnerd. Twijfel. Wie kan ik vertrouwen?
Het gevoel dat ik er niet bij hoor. Altijd apart zit, en niet mee doe. Twijfel. Is er iets mis met mij?
Soms doen ze aardig. Maar is dat geen schijn? Twijfel. Is het wel echt?
Ik weet het niet.
|