Loutering 1.

1.

Nu sta ik op de reuze-hoge top
Van verre Loutringsberg, fier en alléén...
In bangn, bloedge lijdenstocht steeg 'k òp,
Door rotsgegrim en duistre wouden heen!

Hier troont de vrijheid, die mijn harte-klop
Juichend versnellen doet... hier heerst slechts Eén,
Hij, de Eénge en Ene, die mijn harte-knop
Doet springend bloeie' in geurwolk van gebeên!

Hier lacht de klare, goddelijke Rust,
Limpide als 't hemelwelf, onmeetlijk wijd,
Groot-eenzame eindloosheid van goudblank licht!...

Gods eigen ruste heerlijk-koelend streelt
Mij 't brandend voorhoofd... God, Die ik belijd,
Staar 'k recht en fier in 't Heilig Aangezicht!