SLEEPING FAWN

Op 't oud, geel boek, zie hoe, deze effen morgen,
Teer glanzend groen de bronzen vorm zich sloot:
't Reekalfje ligt in de eigen slaap geborgen,
Als vroeger in de donkere moederschoot. -

Mijn ziel, nu zó lang stom, kan ik nog hopen,
Dat iets, uit u geboren, in mij rust,
Maar straks ontwaakt, en dan, hoe rank mag lopen,
Op lichte voeten, langs bezonde kust?

Herwaarts(1920-1945)