Verveling,verveling,verveling, Al zoekend naar een woord die deze tekst kan openbreken,vraag ik me er de zin van af.Hopelijk druipt er een vibratie door mijn geest die zich verlengd naar mijn vingertoppen.Water,water dat is het woord die me inspireert om verder te denken.Ik smeer ermij alle dagen mee in,niet vatbaar.Stralen van onzekerheid reinigen zich in mijn reeds zo geteisterde ziel.Morgen,overmorgen was dat niet gisteren?Ik hoop het want alweer steek ik een sigaret op met de bedoeling alles zo vlug mogelijk te vergeten.Voor mijn neus steekt iemand een vredesteken de lucht in.Die giftige stoffen die ik uitblaas maken me misschien wat wazig,'k weet niet.Oasis weerklinkt op de achtergrond...."Perhaps you gonna be the one that saves me "Dat doet deugd ,beste vriend,ooit. Wegen gaan uit elkaar als een zeepbel,die uiteenspat als je er te lang bij stilstaat.Zoals nu.Tranen zetten zich om in gekunstelde woorden,die veel te ver liggen,niet meer vindbaar zijn.Ook al zoek ik er mij een ongeluk naar het lukt gewoon niet meer.Studerend bekijk ik wat hier al staat.Ben er niet tevreden mee.Wat nu de kop op steekt is ...verveling. Gewoonweg verveling...
