Onbegrip...
Eenzaam loop ik mijn leven door
Met al die mensen om me heen
En steeds besluipt het idee me: Ik sta er alleen voor
Waar vind ik die ontbrekende steen
Al die mensen die je willen steunen
Keer op keer dat masker voor je gezicht
Jezelf sterk maken en op je laatste krachten leunen
Omringt zijn door gevoelens maar je probleem wordt niet verlicht
Lang en triest is het leven
Mijn rare gedachten doen zo'n pijn
Ik wil liever niet opgeven en voor de toekomst streven
Hoe ik ook zal lopen, ik zal nooit helemaal gelukkig zijn
|