Julius V.E. Dreyfsandt zu Schlamm : Gedichten 1a

08-09-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen








..








08-09-2007 om 16:55 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.er zij licht (1)

 

diep zinken
is naar leegte dalen
treden overslaan
blindelings dralen
op één been hinken

nog minder dan dat
zal verdwalen zijn
in wat al verborgen is

roepen naar
gesloten oren
met minstens een
dikke laag vernis
de zwarte echo bekoren

geluiden die weerkaatsen
tegen gedeukte dromen
in de adem haasten
dat een bonkend hart
moet omzomen

er zij licht
dacht ik even,

zonder zicht

08-09-2007 om 16:55 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.er zij licht (2)

 

er zij licht
denk ik even

en word zonder zicht
voortgedreven

als passief verwijlen
in de draaimolen
van oneindig ijlen

ik zwaai naar
omstanders in de mist

zie slechts schimmen
waarvan de armen
zijn uitgewist

er zij licht

vaak
door schaduw
ontwricht


08-09-2007 om 16:54 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm
26-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.foto
Klik op de afbeelding om de link te volgen







fotografie:cornelia ettl

26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm
25-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verlate vlinders

ik zag verlate vlinders
dichtbij maar ook ver weg
ze hadden op mij gewacht
had ze ver verbannen,
uit mijn denken gedacht

had het pad verengd
zag nog weinig licht
sloot mij verkrampt
voor ander goeds
het bleek, uiteindelijk,
niet echt gedicht

heb die fladderaars
bij me geroepen
mijn ramen weer
wijds open gezet

dat heb ik nodig
met meerdere te gaan
over mijn levensstoepen

kan mijzelf
aan anderen
niet onthouden
dat is wat ik zo
van het leven leer

ik laat me daarom
opnieuw roepen



één kostbare vlinder
koos voor de nacht
hij is mijn ziel vergeten
vloog voorbij
de innerlijke spiegel

ik word nu veracht

25-08-2007 om 15:48 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.getijden


zoeken
over de grens
van de schaduw
is een wens

het blijft bij een
schuchtere verbeelding
van ravijnen
die ik vul met goden
of te zoete rozijnen

soms
schep ik een
verduisterd einde,
opgaan in niets
van al het zijnde

zo bewegen
mijn getijden
als liefde en
verlies
van vermijden
of bezitten

het is maar net
hoe het gemoed vaart,
ik ongewild kies

25-08-2007 om 15:48 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.over velden


ik ga over glanzende glooiende velden
langs bloemen, bomen en blaren
waar geurende rozen ruiken
en strelende struiken stuiven

adem de zachte zwoele zucht
die mijn lijf laat leven
en vrijelijk vult vol vreugde
om mij met het waarachtige
wezen te verweven

ik zie een zuiverende zwevende zon
waaronder vriendelijke vogels vliegen
en leeuwen briesend blazen
in mijn hemelse hof van heden

ontmoet mijn mooie medemens
met een lovende liefelijke lach
en toeven teder en tevreden
door deze dromerige dichtende dag




25-08-2007 om 15:47 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dit moment

mijn hand kruist
de vier windstreken
terwijl mijn
stramme benen
op de versleten plank
pijnlijk wenen

de ogen
verstard gericht
op een beeld
van verbeelding
aan wie ik mijn
verloren hoop
met droge tranen
schenk


de geur van een
gedoofde kaars
is als balsem
voor mijn pijn
in dit moment
van alleen zijn



25-08-2007 om 15:47 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verjongd

ze was nog zo jong,
een late twenniemeis,
die mijn hart beroerde
toen zij mijn hart bezong
wat was het
dat mij diep ontroerde

ik zelf was al vergrijsd
al lang gearriveerd
in het leven
de wereld bereisd
met weelde omgeven

zij keek me uitnodigend aan,
grote verlichtende kijkers
zogen me naar
haar stralende bloesem
elke beweging die zij maakte
schokte mijn bestaan

zonder te vragen
greep ik haar hand
raakte verward
in al mijn lagen
zwom ik nu
in verwarmd drijfzand
of herstelde mijn jeugd zich
in mijn voorlaatste dagen?

25-08-2007 om 15:44 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mijn geliefde

de voorlaatste bladzij,
papier met gebruinde vlekken
kleeft ook nu
aan mijn hand
ik las het duizendmaal
op een rij
noch mijn gemoed
noch mijn vinger
willen verder trekken


ik bezweer het einde
ontken een mogelijk afscheid
berust liever in het
onvolledig zijnde


wil mijn verbeelde geliefde
bewaren
eer zij mogelijk
naar de stilte geschreven wordt
en mijzelf terug in de leegte
doet staren


een vrouw,
wachtend op mij
bij de openhaard
wuift mij toe
met uitgestrekte armen
haar stem klinkt zo verzachtend
hoe kunnen geschreven woorden
mij zo intens verwarmen

25-08-2007 om 15:43 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.even



ik was hier even
zomaar,
niet om iets
te melden
velen zeiden het al
toen zij over liefde
vertelden

en dachten,
iets zeldzaams
te schrijven
maar slechts
droomden
over een gewenste
verwachting
die voorbij kwam
drijven

ik ga
vergeet wat ik zei
immers ik kwam
slechts voorbij

25-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mijn kleine lieve



nog gering is
mijn kleine lieve


een zachte lach
tastend in
de niet voelende
ruimte


intens geeft mijn lieve
in een onzichtbare
stralende stroom
het eeuwige in een
mensendroom


oh, kon ik het maar
bewaren het grijpen
of verklaren




25-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verjongd (2 )


hij was nog zo jong,
een ruige adonis
die mijn ziel beroerde
toen hij mijn hart bezong
wat was het
dat mij diep ontroerde


ik zelf was al vergrijsd
al lang gearriveerd
in het leven
de wereld bereisd
met weelde omgeven


hij keek me uitnodigend aan,
grote verlichtende kijkers
zogen me naar
zijn stralende glimlach
elke beweging die hij maakte
schokte mijn bestaan


zonder te vragen
greep ik zijn hand
raakte verward
in al mijn lagen
zwom ik nu
in verwarmd drijfzand
of herstelde mijn jeugd zich
in mijn voorlaatste dagen?



25-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm
24-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mijn nachtland

hoor de stilte van de nacht
mijn stem laat u zweven
op een kussen van satijn
zacht spreek ik woorden
waarin u even mag zijn

luister naar mij
ik spreek over weinig
slechts letters
met klanken
daartussen het lied
van zingende
elfenbanken

zij staan,
zomaar gewoon
dicht bij de grond
hebben geen weet
van mensendromen
zij kijken niet rond
zij zijn, gaan
en komen


sluit uw ogen
verlaat het denken
nu bent u beland
in de stille waarde
van mijn nachtland




24-08-2007 om 17:41 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.doods

ik ben vandaag
opnieuw gestorven
droeg mijzelf
naar het graf
de dood had mij
weer ingehaald
de verlatenheid
tikte met
haar koude staf


turend overzag ik
het bekruiste veld
van eer
bezaaid met
versteende tranen
ik stond hier al vaker
ja, meer dan één keer


de gegraven kuil
weerspiegelt
de schaduw in mijn ziel
als onbegrepen
eenzame momenten

ik buig mijn hoofd
alsnog hopend
op een nieuwe lente



24-08-2007 om 17:40 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.als woorden schuren

als woorden schuren
over de ziel
breken korsten af
die leegte maskeren
van pijnlijke vuren

denkend worden zíj
jaren verdoofd
dan wel verdrongen
in vleesgeworden
lichaamstaal
en zijn kennelijk
door een vroege duivel
afgedwongen

hoe zeg ik nog
je mag er zijn
als goud smelt
in warmte
wat zeg ik nog
als de tong
slechts wonden
kwelt

hoe kan jouw,
mijn boom groeien
als wortels
verdroogd zijn
en daar waar het water
gezouten lijkt,

en takken broos breken
bij woordenwinden

zal het de stilte zijn
die ons begeleidt
om opnieuw
de ruimte te vinden

24-08-2007 om 17:40 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.beklemming


langs akkers
van schroom
slenter ik
tegenwindse stappen
aarzelend om ongericht
in een verwarrende droom
te zullen trappen

neerwaarts
gerichte ogen
begrenzen als
beklemmende bundels
van zwart licht
meer en meer
de ademende borst
totdat de knechtende geest
de nog resterende
levenszaden heeft gedorst


24-08-2007 om 17:38 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verblindend licht

ik verloor
de toekomst
bij het vinden
zocht het verleden
te vullen
om opnieuw mijn
oude ziel te binden

beloofde me gouden bergen
droomde van zuiver geluk
maar de waarheid wenste
mij vooral te tergen
mijn ogen te openen
met een dwingende druk

ik draag de leegte
onder mijn armen
als een onzichtbaar
bezwaard gewicht
maar neem mijn adem
nog steeds gewaar
voortdurend op verblindend
licht gericht

24-08-2007 om 17:37 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen."het einde"

een enkele letter vandaag
het betreft de letter z
heeft de ij als vaste buur
maar is en voelt zich het einde
op die laatste plaats
vertoeft hij graag



bij hem start
een reeks van
ongeschreven woorden
worden dromen waar
maar ook droefenis
in ware stilte
of een gemaskeerd gebaar



och was ik maar die letter z
de opening naar het onbegrensde
stel je eens voor
slechts eenzijdig gebonden zijn
aan de voorgeschreven letterwet



24-08-2007 om 17:34 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vervolg dialoog Heer Julius en Vrouwe Triestiana

Heer Julius:

het ware ook gek te denken
dat uw kuisheidsgordel is ontsloten
ik draag aldoor de sleutel,
niet van mijne ruige borst te verstoten

Vrouwe Triestiana:

ik verlang zo naar u, Heer Julius
pak toch uw waarde sleutel
het ijzer draagt mij zwaar te moede
strijk toch over uwe haren
laat ons genieten van het goede

Heer Julius:

ja, mijn lief, laat onszelf bevreugden
elkander in de bedstee bekoren

maar ik heb mijn sleutel
bij vrouwe Clara verloren


24-08-2007 om 17:34 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


  		• Gedichten 1

  		•
    Inhoud blog
  		• er zij licht (1)
  		• er zij licht (2)
  		• foto
  		• verlate vlinders
  		• getijden
  		• over velden
  		• dit moment
  		• verjongd
  		• mijn geliefde
  		• even
  		• mijn kleine lieve
  		• verjongd (2 )
  		• mijn nachtland
  		• doods
  		• als woorden schuren
  		• beklemming
  		• verblindend licht
  		• "het einde"
  		• vervolg dialoog Heer Julius en Vrouwe Triestiana
  		• nous deux
  		• zij komt niet dichterbij
  		• midden in de nacht
  		• de verleiding
  		• op zijn tijd
  		• het ijzer spoorde
  		• foto
  		• slaap maar
  		• foto
  		• foto
  		• ditten en datten
  		• foto
  		• zwarte mantel
  		• gebroken spiegel
  		• carnaval des visages
  		• als jij
  		• de levende moeder
  		• heb mij lief
  		• in perspectief
  		• eenakter
  		• sterven bij leven
  		• die fiereheit (iegene taole)
  		• voel je me nog
  		• letters voegen
  		• het licht gaat uit
  		• jij en ik
  		• Jantje
  		• ik, de man
  		• Channanja
  		• rode roos
  		• een heer van stand
  		• jantje (3)
  		• dialoog: Heer Julius en Vrouwe Triestiana
  		• Jantje (2)
  		• doorschoten schaduw
  		• het paard achter de wagen
  		• toekomstvlucht
  		• zij en ik
  		• ik ga maar
  		• een gepasseerd station
  		• ik riep nog
  		• vanaf de overkant
  		• vanaf de overkant (2)
  		• over licht en donker
  		• zomaar
  		• duisternis
  		• gezwollen borsten
  		• de skyline als mistig verleden
  		• verwachting
  		• sterfelijke vrijheid
  		• opstijgen om te dalen
  		• Hanse panse knoeiertje
  		• Zoete Lieve-Vrouwe van Den Bosch
  		• de man in het zwart
  		• staren naar de einder
  		• hoogtij
  		• ik, het kunstwerk
  		• verstild
  		• lege stoel
  		• uitgeblust
  		• high in the sky
  		• ik vlucht
  		• onkruid
  		• de band verbroken
  		• nieuwe lente
  		• ik blijf achter
  		• hé?
  		• moeras
  		• Mokum
  		• de dichter
  		• marathon
  		• Het Collectaneum van een Mens --Deel 1: Creatie
  		• Het Collectaneum van een Mens --Deel 2: Interbellum -paragraaf 1
  		• Het Collectaneum van een Mens --Deel 2: Interbellum -- paragraaf 2
  		• Het Collectaneum van een Mens --Deel 2: Interbellum -- paragraaf 3
  		• Het Collectaneum van een Mens --Deel 3 Finale
  		• Oratorium van de homo sapiens
  		• foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!