Ik was ongeveer dertien weken oud toen ik door mijn baasje met de auto werd weg gebracht,enop een kleine afstand van mijn hok glost werd samen met mijn hokgenoten. Dit was geen probleem, daar ik bij mijn dagelijkse oefen vluchtjes in de omgeving van het hok steeds groottere kringen maakten.wij werden zo ook steeds verder weg gebracht in de richting die wij later nog veel zouden moeten afleggen.Na enkele weken werd ik samen met mijn hotgenoten bij andere soortgenoten in een grootte mand gestoken,waarin door sommige nogal wat kabaal gemaakt werd.Na een tijdje werden wij op een camion geladen en weg gevoerd naar onbekende oorden, daar toe gekomen werd ons een hele poos rust gegund omdat wij door het schokken van de wagen een beetje versuft waren.Dan werd de mand geopend samen met nog vele anderen die hier en daar waren opgeladen Wij vormden een weier boven de lossingsplaats en deden enkele toeren aldaar, om dan de richting te kiezen die volgens ons de goede was, niet helemaal goed want onderweg hebben wij de richting moeten korigeren,nadat wij erkennings punten in het landschap erkenden van de vluchtjes door ons baasje opgelegd en waar wij nu de vruchten van droegen.Zo ging dat week na week maar door en steeds een beetje verder.Maar op een dag met sterke tegen wind en wij de luwte bij de grond opzochten gebeurde het.Bij een weiland zag ik de draden veel te laat,en vloog er pardoes ten aan.Mijn borst werd open gereten,en een gebroken pootje had ik ook, maar dat ondervond ik pas later omdat ik ook helemaal versuft was. Toch ben ik nog thuis geraakt,mijn baasje zag mij vallen op de valplank van het hok.Ik werd na gekeken en mee in zijn huis genomen, alwaar ik verzorgd werd, mijn borst werd uitgewassen en terug dicht genaaid. Nu kwam mijn pootje aan de beurt,met twee stukje lussifers werd een spalkje aangebracht en met een doekje omwonden. terug op het hok werd ik in een klein hokje met wat eten en drinken opgesloten zodat mijn hokgenoten mij niet konden lastig vallen.Alles geneesde goed van mijn borst had ik na een veertien tal dagen al geen last meer, enkel nog jeuk en op mijn pootje begon ik ook al stillaan terug te steunen, nog wat later begon ik terug vluchtje om het hok te maken. Maar ik ben nu heel oplettend dat ik nergens meer tegen aan vlieg. voor mijn baasje kom ik nu steeds vlugger naar huis mede doordat ik nu ook een lief vrouwtje en een jongke in de nestschotel heb waar ik mede moet voor zorgen en mij stimmuleerd om zo snel mogelijk naar huis te komen, tot daar mijn verhaal.
