In mijn blog kunt u verslagen lezen van gesprekken met Onze Gustaf. Het is een speciale kerel die een mening heeft over vanalles en nog wat en euh, er een speciale stijl op nahoudt.... Onderaan mijn blog vindt u wat uitleg over wie hij is.
ps als u een bericht nalaat of reageert, vermeld dan nooit mijn echte naam, verblijfplaats noch enig ander persoonlijk gegeven.mercie.
Onze Gustaf zat zoals gewoonlijk aan de keukentafel.
Hij was stil, zijn ogen stonden doffer dan anders…
Zonder me aan te kijken:
Stel je voor dat ‘k niet meer tot hier geraak.
Euh pardon Gustaf?
Dat ‘k niet meer tot hier geraak…
‘k Stond paf, er overviel me een droefheid, ‘k kon niet goed volgen en tegelijk begreep ik wat ik niet wou begrijpen…
Stilte…
Dan wat harder:
Ja dat kan toch hé of niet soms? Boze blik…
En dan in een snelvaart:
Awel er zal nen dag komen dat ‘k niet meer tot hier geraak, dat ‘k nergens niet meer geraak, wegens te stramme poten, ne verwarde kop, ne scheve rug, chronische diaree, mijne moteur die pruttelt… noem maar op hé!
Maar Gustaf, daar zijn toch geen aanwijzingen voor, ge zijt gezonder dan ik!
Boze blik, zo van kieken…
Die dag is onvermijdelijk, die komt.
‘k Wou riposteren maar viel in zwijgen….
‘k Schudde mijn hoofd alsof ‘k een gedachte wou wegwuiven.
Gustaf, dan kom ‘k naar u…
‘k Voelde zelf dat er iets niet klopte, dat ‘k zomaar wat zei, dat het goed bedoeld was en voor ‘k zelf kon of durfde bedenken sprak onze Gustaf.
Gij komt niet, of misschien ene keer of twee….
Nadien is er altijd wat, genen tijd, te druk, te dit, te dat…
Uw leven is er en dat gaat zijn gang.
Dan met een schalkse blik, allez zijt serieus, ge komt nu toch ook nooit langs?!
Gu…
Laat maar zitten sprak hij met een zelden geziene vriendelijkheid, c’est pas grave, ’t is gewoon zo, zo gaat dat, zo zit dat in mekaar, rien à faire.
Hij zag mijn verwarring, mijn niet willen geloven, mijn niet willen weten, mijn zoeken naar een uitweg, een oplossing, een…
Och sprak hij: zo zit het leven in mekaar, soms heb ‘k het er wat moeilijk mee en soms vind ik ‘t wel aanvaarbaar
Dat laatste klopte niet, Onze Gustaf maakte zijn zin zelf niet af, er volgde geen boze, geen vriendelijke blik, er volgde niets.
‘k Kwam niet op het gedacht van de borrel te schenken, ‘k kon precies niet opstaan, ‘k kon helemaal niets, ‘k staarde, ja dat kon ‘k nog wel.
Gustaf zei ‘k, er borrelden waterlanders in mijn ooghoeken, een krop in mijn keel, Gustaf, ‘k wou …
Onze Gustaf stond recht legde even zijn hand op mijn schouder en pakte de fles bij zijn kraag, hij schonk in, we dronken zonder iets te zeggen, zonder mekaar aan te kijken, in ene sloek het glaske leeg.
Dan: denk nu maar niet dat ik in het vervolg elke keer ga rechtstaan om in te schenken hé, dit was den eerste en de laatste keer. Dikke smile.
‘k Keek hem aan, hij keek me aan,
Begot ‘k zien die pee geere.
…
En hij mij ook, maar dat van dat geere zien, dat gaan we nu niet hardop zeggen hé!
De magie gaan we niet doorbreken, het heilige der heiligen blijft ongeschonden.
De laatste Gustaf? Hij had zijn borrel al vast, ‘k schonk in, kloek kloek.
Hij stond op.
Tot morgen Gustaf.
Tot morgen.
Oef, het leven ging dan toch nog even verder zijn gang.
‘k Ben gaan wandelen tussen de velden, de zon scheen, de vogeltjes fluitten, zand gras, steentjes…. Dat zit hier toch zot ineen! Zie nu toch ne keer hoe schoon begot.
We zaten al een hele tijd te zwijgen, Onze Gustaf en ik. Mijmeringen, staren door het raam, den einder ….
Ik zeg het u, begon Onze Gustaf, de wereld valt uiteen. Pardon? Awel, de wereld valt uiteen, ziet gij dat dan niet? Euh … Het Midden Oosten, burgeroorlogen, dictaturen, CIA en diplomatie, de Russen en de Chinezen, Israël niet te vergeten! Iran met dienen dwaze kloot, slachtpartijen…. De rest staat er op te zien… wat kunnen ze anders? Gustaf hoe bedoelt ge “wat kunnen ze anders”? Zijde gij der mee aan ’t zwanzen? De beroemde vernietigende blik was mijn deel…
Allez; de opstandelingen willen de dictator weg, den dictator vindt dat niet plezant, ’t is tenslotte nen dictator voor iets hé, die zet zijn leger in, “schiet op al wat beweegt”, maak af, martel, laat het vloeien het bloed… levert de vaders, de zonen thuis terug af, half uiteen gereten, dood natuurlijk, de boodschap zal wel duidelijk zijn! Nog niet begrepen? We gaan daar nog wel ne keer over! Voilà! Boem, boem… De VN, Amerika, Europa, de zeikerds; oe oe wij vinden dat niet goed! De mensenrechten, bla bla bla, niks … De Russen, de Chinezen; bwaa … Gustaf, zwijg, ‘k word er niet goed van! De fameuze blik …
Weet ge waarom daar niemand tussenkomt? Zonder mijn eventuele reactie af te wachten ging Onze Gustaf verder: Zie naar Libië, ’t is daar stillekes over hé! Weinig nieuws op den BRT! Allez zeg, die zijn daar nu onder mekaar aan ’t verder vechten, hunnen hobby gevonden! Stop maar eens als ge nen hobby hebt gevonden!!! Wie tegen wie?... Stammen begot!!!! Mekaars strotten oversnijden! Terug gelijk als vroeger! Den mens heruitgevonden!!! Gustaf! …
Terug stammen onder mekaar! Ik zeg het u, de wereld valt uiteen! Terug stammen, den enen tegen den andere! Strakskes de Brabanders tegen de Vlamingen! Haha, ge kent mijn standpunt! Onze Gustaf probeerde wat luchtig te doen, ’t had niet het gewenst effect op mij … Hij probeerde nog: allez de make-over van de Guldensporenslag ligt in het verschiet! …. ‘k Bleef somber gestemd ‘k Schonk een borrel in …
Gustaf … ‘k vond mijn woorden niet…
Dan rustiger, de wereld valt uiteen. Het nationalisme, den enen tegen den andere, iedereen zijn gedacht… Allez, neem nu de Verenigde Staten van Amerika! Hoe bestaat het! Die Republikeinen! Ambras onder mekaar, de rechtvaardigen tegen de nog rechtvaardiger! Zelfs de paus vertelt zo ne zever niet! En die kent er pertang ook wat van!!! Die mannekes uit het Zuiden, ne zwarte president! Het beschermen van de zwakkeren! Solidariteit! Het bekomt hun niet te best! Wapens, milities, trainen tegen dat ze Amerika tegen Amerika moeten beschermen! Patrouilleren aan de grens met Mexico! Afschieten die illegalen! De jacht is open! Gustaf! Beweert ge nu dat ze straks in de USA onder mekaar gaan vechten???? Ja dat beweer ik! Die kans zit er in! Het is al bezig, al jaren! En denkt gij dat de Chinezen allemaal geel mannen zijn met spleetogen? Vergeet het! Ook daar houden ze den boel aaneen met strenge hand!
‘k Piepte iets dat op een zucht trok … …
Het raam, den einder….
Gustaf, wanneer begint gij uw petatten te planten? Als het wat droogt binnen een week of twee. Ge hebt toch al plantgoed? Gustaf, eerlijk gezegd, ‘k ben het vergeten te gaan kopen …
Compleet tegen de gewoonte in begon ‘k zelf het gesprek… ‘k Had wel veiligheidshalve eerst de borrels ingeschonken.
Seg Gustaf, ‘k heb op ’t internet die utzending van Terzake opnieuw bekeken waarin het Joenk het opnam voor de werkende mens. Eerlijk gezegd; moest ge me der niet op gewezen hebben ‘k zou d’ er ingetuind zijn. Echt, hij was ontroerend. Staatsbezit -bezit van de burgers- verkopen om politieke benoemingen af te schaffen en corruptie te bestrijden, ’t is een raar redenering… Die spullen ver onder de prijs verkopen aan de vriendjes.. ge moet er inderdaad maar opkomen en het dan nog durven ook… Onze Gustaf bleef onbewogen zitten.
Dit was wel een heel rare dag… redelijk ongewoon …
Het was 11 uur gepasseerd, ruim tijd voor een tweede borrel…
En wa vindt ge van den index? vroeg Onze Gustaf vriendelijk. Tja Gustaf, da is nogal een gedoe hé, allez de energieprijzen, de concurrentiekracht van de bedrijven, we zijn de enigen op de wereld met zo’n systeem …. misschien … Misschien watte? Onze Gustaf bleef bijzonder rustig. Misschien afschaffen? Bedoelde datte? Euh Gustaf… Momentje zei hij, keken ze tot voor een paar jaar terug niet op naar het Belgisch sociaal systeem? Waren we geen voorbeeld? Ja Gustaf maar de vetpotten… Wa zegde gij nu? Den index zorgt er voor dat de koopkracht van de gewone man min of meer gelijk blijft met de stijging van de prijzen, min of meer hé!!! Die index komt na de verhogingen he, ni daarvoor!! Onze Gustaf was echt bijzonder rustig en zelfs wat mak.
Seg Gustaf, de kleinen Tobback heeft daar ook iets over gezegd… De kleinen Tobback – en nu steeg “m wel wat op- de kleinen Tobback verstond dat de mensen met een pree van 1100 euro zonder den index ni meer zouden gaan werken want da was de moeite ni, met nen huishuur van 250 of 300 euro zouden ze der ni komen! Hoort die zelf ni wat em zegt??? Komt die snotneus nooit buiten? En dan ferm; zo’n 30 % van de mensen werkt voor zo’n pree!!!! Mijn voorzichtige schatting!!! En den huishuur??? 250-300 euro?? 400-800 zal ‘m bedoelen zekers!!!!! Gustaf .. Een kwade blik legde me het zwijgen op … … En de kleinen De Croo, vindt ge dat ook nen toffe? Gustaf, ‘k heb nooit … Ge moet het kunnen hé, een regeerakkoord sluiten waarin gesteld is dat er niet aan den index geraakt wordt en vanaf den eersten dag van de nieuwe regering begint die daar over! En wa zien we nu???? Het onbespreekbare wordt elken dag besproken! Grave gast is datte!! Doe ‘m na!!!
Allez ook de katholieke…-minachtend-… “nee nee den index is onbespreekbaar maar”, luistert goe, “maar over den inhoud kunnen we het hebben” …. Schaamteloos!!!!!
Gustaf, Gustaf, ‘k wordt daar ni vrolijk van van wat gij allemaal zegt…. Boze blik. Als iedereen op zijn gat blijft zitten dan zullen er binnenkort veel minder vrolijk zijn. Vraag het aan de Grieken en de Duitsers. …. boehoe …
Seg Gustaf als we nu eens stoppen over de crisis, ’t is na de noen, wa denkte van spek met eieren? Hm, zei Onze Gustaf, da’s nog zo geen slecht gedacht! Achteraf een manilleke? …
Onze Gustaf kwam binnengevallen, zijn haar verwilderd, zijn ogen tollend. Hebt ge hem gehoord??? Op Terzake??? Wie Terzake wanneer? Onverstoord dramde hij verder: Het Joenk!!!! De superliberaal!!!! Op Terzake!!! Nee Gustaf, ‘k heb hem niet gehoord… Ja ge mist wel eens meer iets hé! Amaai, ’t was onweer ….
Onze Gustaf brieste verder: hij is in Athene geweest, is dus gelijk Griekenlandkenner en bovenal: hij is socialist geworden!!!! Euh…. Hij had het over de werkende mens! De Griekse werkende mens! Ontroerend was ‘m! Hij verklaarde dat het moet gedaan zijn met de werkende klasse uit te wringen gelijk als citroenen!! Fout zitten ze! De Trojka, de farizeeërs! Ze moeten de oorzaak aanpakken! Niet de werkende klasse! Euh.. . En dan, half dreigend: en weet ge wat volgens hem de oorzaak is?... De politieke kaste!!! Euh … Gustaf, dat is inderdaad straffe praat! Zijn ogen bleven vuur spuwen.
Borrel…
Die sloebers hebben al jaar en dag hun politieke vriendjes benoemd in allerlei staatsbedrijfjes, volgens het Joenk, corruptie alom! Zijn oplossing: privatiseren! Verkopen die rommel! Weg ermee! En dat hebben ze tot nu toe niet gedaan! Ze houden Europa aan het lijntje! Ze hebben nog maar één staatsbedrijf verkocht de plantrekkers! Hun telecombedrijf hebben ze aan de Duitsers verpatst! Dat is alles! En weet ge wa da kik daar van denk? riep Onze Gustaf Da da Joenk aandelen heeft van die Duitsers of er vriendjes heeft zitten! Gustaf, zou da echt kunnen zijn gelijk als gij da beziet? Allez ze zitten daar nu gelijk als gieren te loeren tot de volgende stukken op de markt gegooid worden! Voor een habbekrats!!! Wedden?! Gustaf, allez zo lelijk kan toch genen enen mens zijn! Ha nee en waarom ni? Is da nog ni eerder vertoond? Wa denkte? Den Oostduitse uitverkoop vergeten, ook met nen Trojka hé? Leven ze daar nu in ’t aards paradijs? Den Belgische uitverkoop? Pf ze huren nu zelf de gebouwen waar ze voordien eigenaar van waren! Doe het na!!! Doe het na!!! Onze Gustaf steeg weer op … en dan, en dan zag ‘k hem terug zakken … ... ‘k Zag precies een cocktail van woede en verdriet in zijn ogen … ...
Onze Gustaf bracht de vries mee binnen. ‘k Schonk de druppels. Allez - zei hij – vroeger werden die mannen van den BRT er van beticht linkse rakkers te zijn … en peinzend: dat kunde nu nog bezwaarlijk zeggen… ze heulen mee met “de captains of industrie” en de regering … geen enkele kritische vraag, niet doorgaan op een heikel punt … ha nee ’t is crisis .. de poppenkast moet doorgaan en den burger braaf en terug loemp gelijk als vroeger … Seg Gustaf overdrijfde nu niet een beetje? Een kwade blik was mijn deel.
Hij was al bij al bijzonder mild gestemd vandaag… Misschien maakte me dat wat overmoedig: ’t Is VRT Gustaf… En waar staat die V dan voor vroeg hij met toegenepen ogen… Ja hallo, Vlaanderen hé Gustaf, Vlaanderen. Een blik vol pure minachting … … Waar zijde gij geboren en getogen? In Antwerpen hé Gustaf, dat weet ge goed genoeg.. Hij ging onverstoorbaar verder; en aan welke kant van de Schelde ligt dat? Gustaf, aan onze kant hé probeerde ik geestig… Juist sprak hij belerend, samen met Mechelen, Leuven en Brussel …in Brabant dus! … Ja maar… Ge zijt nen Brabander, punt aan de lijn. En de Limburgers zijn ook geen Vlamingen het zijn Limburgers. … Awel- zei Onze Gustaf- zeg maar aan meneer De Wever dat hij aan de verkeerde kant van De Schelde woont! Als hij er in lukt om Vlaanderen onafhankelijk te maken dat woont hij in zijn eigen buitenland! Grote grijns, dikke vette smile… Vlaams nationalist! Euh … ‘k Kon er niet echt mee lachen, ‘k word altijd wat triest van het woord nationalist alleen al, het doet me denken aan 40 – 45, kortzichtige verkramping, marsjeren, eigen volk .. grijs en bruin … triest… Gustaf, ‘k had dat zo nog niet bezien en ‘k heb weinig aandacht besteed aan het vlaams nationalisme .. ‘k voelde zelf dat ik op weg was om rationeel te gaan zeveren… Onze Gustaf nam het gesprek over, belerend: Vlamingen…, eigen volk…, dat is flauwe kul, dat is iets dat niet bestaat, iedereen is een mengeling van van alles en nog wat en van overal.. En dan met een grote glimlach .. seg Keizer Karel, de Spanjaard, dat is misschien uwen bompa! Die heeft hier naar het schijnt lelijk zijn best gedaan! Een kwart van de Walen, de vijanden, heeft Vlaamse voorouders, de Hollanders Antwerpse, de Antwerpenaren Hollandse en ga zo maar voort en verder… Een vredelievende uitstraling kreeg hij, Onze Gustaf, zelden eerder vertoond! Mijmerend ging hij verder: en dan zitten ze in Benidorm en Marakech, de Turkse Riviera, Frankrijk ni te vergeten… grappig… Borrel… En dan: Zou meneer De Wever al plannen hebben om na de onafhankelijkheid Noord Frankrijk binnen te vallen? Frans Vlaanderen te bevrijden van het Franse juk, onze broeders en zusters, esclaves!!! Hij had zelf plezier in zijn geweldig idee… “En meneer De Wever, met welk gerief gade gij die bevrijden? Nen goedendag, spiesen?” Hoe geestig was ‘m… ‘k Zien u ni zo direct met nen Kalashnikov staan zwaaien, ’t is ni zo uw ding peins’k, de Russen, de communisten, de terroristen … Nen FN van Herstal? Oei ligt nogal moeilijk zekers? Frans gerief? Vind maar eens vervangstukken eens da ge den oorlog verklaard hebt! Engels? ’t Is ni gezegd wie zijne kant dat die mannen gaan kiezen hé. Ne Mauser? Ook ni hé ’t is wat te Duits en 40-45achtig … Blote handen? Jerommeke! …” … ‘k Schonk ons nog nen druppel en we klonken spontaan… ’t Had ineens iets kerstmisachtig, vrede aan alle mensen van goede wil …
Het was een zonnige winterdag, de dag ademde rust en vrede uit. Na die maanden van mist en regen voelde ‘k me terug tot leven komen. Het deed deugd. Onze Gustaf klopte op het raam, kwam binnen en ging op zijn plaats aan de keukentafel zitten. ‘k Nam zoals altijd twee borrelglazen en schonk ons nen druppel in…. Seg Gustaf dat is nogal eens iets hé dat van die crisis en die besparingen! Onze Gustaf keek nuusweg … De wat? Vroeg hij half dreigend. De besparingen hé Gustaf die op ons allemaal afkomen! ‘k Bleef opgewekt … Op wie? Vroeg hij nu echt dreigend… Euh op ons allemaal he Gustaf, allez ’t was gisteren nog op het Journaal, het werd er toch letterlijk gezegd: “we weten allemaal dat we moeten inleveren” en gij … Onze Gustaf trok bleek weg en ’k dacht dat hij door het plafond zou opstijgen. Watte? … we???? Zijde gij zot of stoem!!!??? Euh… Onze Gustaf kapte zijn borrel in ene keer achterover… … … Seg, gij zijt toch ambtenaar geweest hé? ‘k Voelde hoe Onze Gustaf heel gericht zijnen aanloop nam… Euh ja Gustaf… En hoe lang edde gij al ingeleverd, denkt eens na, ge hebt er dikwijls genoeg over gereclameerd … Euh nu ge het zegt Gustaf euh dat moet zo een jaar of twintig zijn ondertussen… En is die put al gedempt? Hij ging ineens zelf verder en riep: neeje die is alleen maar groter geworden!!!!! Groter !!! Euh En wie is daar verantwoordelijk voor peinsde? Zoals gewoonlijk wachtte hij mijn antwoord niet af: De regering! De ministers! De verkozenen des volks!!!!! … Onze Gustaf ging verder, rustiger, haast vaderlijk verklarend: Allez, lopen die met ne rooie kop over straat? Zeggen die publiekelijk sorry? Beloven die van hun fouten goed te maken? Komen die voor het tribunaal? … Belange ni! Natuurlijk ni. Ja maar Gustaf, met de verkiezingen worden die door de burgers toch beoordeeld .. Watte? Hij steeg weer op en daalde terug neer. Allez zei hij ziede gij da dan ni? Hoorde gij ni wa die zeggen? Ze doen gewoon voort; den ene in Europa, de grote Karel uithangend; den andere in de privé, dank zij de vakbond, de belangen van de investeerders verdedigend; nog ene de superliberaal namens de liberalen brallend in ’t Europees parlement en de strafste is begot terug minister!!! Die heeft met zijn eigen handen diene put gegraven, heel Bellege uitverkocht… Onze Gustaf keek naar zijn leeg glas… ‘k Schonk terug in. We dronken het leeg. ‘k Ben ermee weg zei Onze Gustaf. En in het deurgat: nog niet snoeien, ’t vriest nog te fel. ‘k Bleef beteuterd achter …
‘k Had Onze Gustaf al in lang niet gezien, zeker meer dan een maand en ‘k maakte me wat ongerust.
‘k Vreesde al dat ‘m een depressie had of zo want als ne mens niet naar buiten komt, niks naar buiten brengt, dan durft dat al eens naar binnen te slagen en naar binnengeslagen gedachten tollen rond en naar binnengeslagen energie geeft nen binnenwervelwind die op den duur neerslaagt en dan geeft dat een depressie.
J k Begin zelf al op zijn Gustafs te schrijven J
Mijn gedachten waren nog niet afgekoeld of daar kwam Onze Gustaf aangesleft.
Hey Gustaf, ‘k ben blij u te zien, ‘k dacht al dat er iets was…
Hij monkelde niet onvriendelijk, wat ontwijkend en ging zitten…
‘k Heb op het internet zitten spelen zei hij..
Gustaf ge moet hier niet alles vertellen hé.
Onze Gustaf negeerde terecht deze flauwe grap en ging verder;
Dat is iets raars hé iedereen kan daar zijn gedacht op kwijt over eender wat. Hier of daar staan er mega grote servers die al die woorden, tekeningen en fotokes en videokes opslagen en dan kan eender wie daar op inloggen en lezen en zien wat ‘m wilt .
Onze Gustaf sprak deze zin in de stijl van een lesgever gecombineerd met de stijl van ne leerling die voor ’t eerst echt snapt wat het wilt zeggen dat één en één twee is. Nadenkend dus. Gefronst voorhoofd. ‘k Wist al gelijk dat dit de grote boodschap van den dag niet was.
‘k Heb overlaatst van nen typ geleerd dat er websites zijn die dag en nacht nieuws spuien en op één van die sites ging de mededeling dat dien De Gelder door vijf (5!) psychiaters toerekeningsvatbaar was verklaard.
Onder die mededeling was er een kolomeke waarin mensen hun gedacht kwijt konden en dat deden ze dus:
Ne kogel, nen hogen boom, ocharme die jongen zijn ouders, aiai de slachtoffers, wa ne kost voor de maatschappij… ergens stond er in de marge dat als er ongeoorloofde, lasterlijke of racistische opmerkingen zouden verschijnen men de redactie kon verwittigen. Blijkbaar was er nog niks verkeerd gemeld.
Wat een geruststelling.
Onze Gustaf bleef in de nadenkende sfeer…
Het doet me denken, sprak hij, aan den tijd dat ze in den Humo en op den teevee over eender wat het gedacht vroege aan die trees van een Kristien Hemmerechts, djeezes wa een trut en ze kan ni schrijve ook ni.
Hm Onze Gustaf kwam op gang!
… Hm toch niet
Hij bleef blijkbaar zijn gedachten verder vormen zoals u nog enige paragrafen zult merken (vrees ik).
Hij ging dus verder nadenkend:
toen kon ik mij dus gewoon druk maken in het feit dat ze die trien over eender watte haar gedacht lieten zeggen precies of die haar gedachten over eender watteinteressant, relevant of geestig zouden zijn geweest want ze kon schrijven (volgens haar eigen en nog een paar mensen) en ze was de weduwe van …
Bwaakes
Vandaag (Onze Gustaf veerde op) kan eender welke jan lul over eender watte eender waar zitten lullen zonder dat ge weet wie die jan lul in feite is!
Is het ne gestudeerde strafpleiter, ne criminoloog? Toch Kristien H.?
K Moest lachen, met “die Kristien” had hij het niet hoog op zoveel was duidelijk.
Vroeger moest ge iets te zeggen hebben als ge iets wou zeggen en meestal moest ge daar dan nog de toestemming voor hebben ook, vanwege uw vader, moeder, de leraar, de pastoor of (ging hij dramatisch verder) of omdat ge een autoriteit waart!!!!!
En hoe werd ge een autoriteit??? Een dreigende blik… en dan roepend: OMDAT GE IETS BEWEZEN HAD !!!! DAT GE IETS GEDAAN HAD. IETS NUTTIGS!
Hij kwam op gang maar als Gustafkenner wist ik dat we er nog bijlange niet waren.
Maar goed ging hij verder en zei:
daarover wou ‘k het in feite niet hebben …
Ha L…
Heel rustig en bedaard, heel ongewoon rustig en heel ongewoon bedaard declameerde hij:
Het gaat er over dat nen hoop mensen hun gedacht op dat internet zetten, ze lanceren dat en swoep dat zweeft naar een satelliet en swoep het landt op die server en voilà daar is het dan…
Daaris het dan…
Nog altijd ongewoon rustig:
En dan?...
Nikske…
Meestal nikske..
‘k Kreeg een beetje schrik van zijn rustigheid…
Hij herhaalde helder en klaar:
Als er iemand zijn gedacht lanceert gebeurt er meestal nikske
(Buiten dan een paar sullige reacties zoals ne kogel, nee gene kogel, nen hogen boom, nee genen hogen boom…)
Meestal gebeurt er nikske, er volgt geen reactie…
Allez een ander voorbeeld (vervolgde hij)
Wat schrijven ze allemaal niet in de Knack? Schandaal hier, schandaal ginder, die politieker zit in die ruif en den die in een ander, de bonussen zijn terug en de risico beleggingen ook, de Jean Luc zit in de raad van beheer van Inbev en kwaakt ni als den arbeider moet opkrassen voor nog hogere winsten, als oud ACW-er, geef toe ’t kan tellen!
‘k Kwam efkes tussen:
Nee Gustaf, dat van de Jean Luc stond niet in de Knack, ’
‘t Zal dan een vriendeke zijn zei hij en ging verder:
Valt de regering? Komt het volk op straat? Gebeurt er iets in het parlement?
Bijlange ni !!!
Geen reactie, geen gevolg, nikske…
En dan dramatisch:
En weet ge wat er gebeurt als mensen geen reactie krijgen op wat ze zeggen of doen? Geen effect zien van hun actie???? …
‘k Had hier nu voorwaar ne professor voor me zitten!
Dan worden ze apathisch ….
Ze vallen stil.
Stil.
‘k Was aangeslagen.
‘k Dacht terug aan een werksituatie waar ‘k ingezeten had, waar “ze” den top uitbouwden met supermannen en waar ze de ideeën en de kennis van de werkvloer niet wilden horen. “Jullie zijn uitvoerders, wij denken en beslissen!”.
‘k Werd daar toen ziek van en inderdaad, apathisch, en ‘k zag rond me middenkaders, bedienden en vakmannen om ter sufste worden.
Onze Gustaf sloeg daar toch weer nagels met koppen.
Gustaf, en wat nu? Vroeg ‘k wat angstig en stillekes.
Onze Gustaf fleurde helemaal op (en bewees al doende en à la minute dat wie effect heeft daar gelijk beter van wordt).
Wachten.
In the mean while (aiaiai als hij in ’t Engels begint L)
… wachten…
Wachten en zien dat ge u een beetje amuseert...
Dat ge u een beetje amuseert als dat kan en liefst met een paar mensen samen hé, actie en reactie, effecten!
Allez Gustaf, nen eenzaat gelijk als gij gaat hier de naastenliefde prediken reageerde ik redelijk brutaal maar ’t was er uit voor ‘k het zelf wist …
Ja, zei hij onverstoord, en de mate waarin dat ge dat alleen of samen doet dat hangt van uwen eigen persoon af, van wie of wat anders?!
‘k Ging er van uit dat dit de point van den dag was en vroeg:
Is Filliers ook goed Gustaf?
Filliers is heel goed antwoordde hij.
…
Na en minuutje of tien:
Seg zei hij, als gij een mailtje krijgt reageerde gij daar dan op?
Ik lees die en dan neem ik mij voor om daar op te reageren…
Oeps ‘k hoorde het mezelf zeggen…
…
Vroeger schreven ze brieven, dat was een plechtige bedoening, mooi papier, een lederen kaft om dat in op te bergen, een Parkervulpen, want met bic schrijven was heel onbeleefd, zeer vormelijke stijl …
…
Gustaf, ‘k durfde het bijna ni zeggen, ‘k overweeg om nen blog te beginnen iejai …
Awel zei Onze Gustaf, ‘k weet sinds kort min of meer wat nen blog is, big smile, ‘k moest een mailadres van iemand hebben en ‘k tipte diene pee zijne naam in op Google en zo ontdekte ik dat die gast nen blog had (en fier dat ‘m was op zijn kunnen!). Een soort dagboek in feite met wat commentaar op de dingen des levens en van den dag. Onder elk stukje dat hij geschreven had stond er een lijntje met “ aantal reacties: 0”.
Dat lijntje kwam elke keer terug, toch al een paar jaar … k Ben eens curieus hoelang dat die dat gaat volhouden (nog nen big smile, Onze Gustaf werd hoe langer hoe gelukkiger).
Vroeger vervolgde hij, vroeger schreeuwden de mensen ten hemel, naar den allerhoogsten en ze kregen ook geen antwoord al beweerden sommigen van wel J!
Amaai Onze Gustaf was in topvorm…
Nee serieus zei hij, ge moet dat eens doen… maar vertellen hé!
Pff precies of er hier verwacht wordt dat ik hier de grote verteller ben.
Precies of Onze Gustaf de Grote Luisteraar is! Ja halloo…
‘k Schonk nog eens bij en ‘k was blij en niet blij dat Onze Gustaf terug was.
Onze Gustaf … Zoals sommigen onder jullie al weten is het mijn bedoeling om af en toe iets te schrijven over Onze Gustaf. Meer bepaald over de gesprekken die we samen hebben al is het juister te stellen; over de gesprekken die hij met mij heeft, of nog, over de monologen die hij voert, of nog, over de tirades die hij tegen mij (of tegen de muren, het plafond of de wereld) afsteekt. Waar en hoe ga ik dat geschrijf posten? Inderdaad, op een eigen blog en als pas gepensioneerde doe ik dat natuurlijk op Seniorenweb!!!
En wie is Onze Gustaf?” Euh … dat is niet simpel want in feite is Onze Gustaf gewoon Onze Gustaf, een soort begrip dus. Iets, ‘k bedoel iemand die er gewoon is en die gewoon is wie hij is. Dat is zo omdat hij er precies altijd al geweest is en omdat hij niet anders kan dan Onze Gustaf zijn, gewoon zijn eigen zijn dus (wat dat dan op zijn beurt ook weer mag betekenen).
Hoe het komt dat hij “Onze Gustaf” wordt genoemd en frequent in mijn leven aanwezig is kan ik proberen uit te leggen via een omweg. Toen ik klein was, ja inderdaad lang geleden, waren er tante Chris en nonkel Frits. Dat was toen ook gewoon een feit, die mensen waren er gewoon en we gingen van tijd tot tijd bij hen op zondagbezoek of zij bij ons. Later kreeg ik van mijn oudere zusters te horen dat tante Chris geen echte tante en nonkel Frits geen echte nonkel waren. Ze brachten dat zo met een air van “allez wete gij da ni! hihi…”. Dat van “wete gij da ni” zal me trouwens heel mijn leven achtervolgen, de laatste tijd valt het mee maar in den tijd van het scholeke was dat dagelijkse kost.
Maar goed ‘k wijk af. Zoals tante Chris tante Chris was en nonkel Frits nonkel Frits, zo is dus Onze Gustaf Onze Gustaf en zoals tante Chris en nonkel Frits in onze familie voorkwamen zo komt Onze Gustaf dus voor in mijn bestaan. Hoe is dat gekomen? ‘k Weet het niet, op een dag, die ik me overigens niet herinner, was hij er gewoon en tot nu toe is hij er nog altijd gewoon. Hij is, voor zover ik weet, ook niet van zinnens om uit mijn leven of uit het leven tout court te verdwijnen. Hij komt van tijd binnenvallen, binnenwaaien en soms binnenstormen.
We wonen allebei op den boerenbuiten en dat binnenvallen is voor ons in feite de gewoonste zaak van de wereld. We zitten gewoonlijk aan de keukentafel zoals dat hoort op den buiten. In de zomer kan het zijn dat we op het terras zitten maar dat vindt hij maar niks. De Wortegemse staat altijd fris.
Ja inderdaad ‘k moet nog één ding verduidelijken; en waar komt dan dien “Onze” vandaan? Dat zit in feite vervat in het verhaal van de tante die geen tante was en de nonkel die geen nonkel was. In die tijd kon het niet, vermoed ik, dat ons vader en ons moeder gewoon vrienden hadden en/of dat wij als kinderen daar gewoon Chris en Frits zouden tegen zeggen. Dus die toevoeging tante en nonkel gaven die mensen een plaats in de familie. Voilà! Bij ons is dat dan “Onze” omdat we hier op den buiten nogal gemakkelijk over “onze” spreken en omdat dat getante en dat genonkel wat oubollig is in mijn ogen en daarbij “ze” hebben dus echt wel gelogen in den tijd hé.
Hm …. En die hoofdletter dan? … zult u misschien opmerken … Dat is niet uit te leggen. U zult dat wel merken uit mijn verslaggeving …
Ik hoop dat het nu wat duidelijker is wie Onze Gustaf is. Als u vragen hebt, stel ze maar al zal ik in acht van de tien keren niet kunnen antwoorden. °°°°°
- Een voorsmaakje - Om u op een zachte en gemakkelijke manier te laten kennisaken met Onze Gustaf vertel ik nu een kort stukje uit een babbel met Onze Gustaf (de rest ben ik vergeten):
Onze Gustaf zat rustig aan tafel en keek door het raam. Zoals gewoonlijk nam hij niet veel notie van mijn aanwezigheid. Toen hij min of meer in mijn richting draaide met zijn bovenlijf, allicht om zijn borrel te pakken, deed ik een ongewone en ongebruikelijke poging om een onderwerp van gesprek te lanceren:
Gustaf weet ge het nog? De affaire van de gebleekte koffiefilters? Hij keek me aan met een blik van ongeloof of was het ingehouden uitlachen… De koffiefilters ….. be-la-che-lijk…. Hij verhief zelfs zijn stem niet. ‘k Lachte schaapachtig… Allez zei hij, ge hebt dat toch nooit gelooft hoop ik dat van die filterzakjes, het bleken, het milieu en oeioeioei en aiaiai, de riviertjes, vol met bleekstof, vol met chloor, vol! Geen vissen meer of nog alleen mismaakten wegens chemisch genetisch verminkt door de grootindustrie!
De bomen oeioeioei tegen de grond voor de meneer van de madam zijn filterzakske voor hunne koffie! De vogeltjes, aiaiai geen twijgje meer om op te zitten, bleet bleet bleet… Dan rustig tot mij: seg zei ’t em, die niet gebleekte die zagen bruin hé, ja of ja? Euh ja Gustaf En hoe kwam da da die bruin zagen? Hij ging onverwijld verder: omdat de bomen bruin zien? Ik denk het ni hé! Hij glunderde gewoon en dan met verheven stem, roepen dus: Omdat ze die verfden natuurlijk!!!!! … Ze moesten bruin zien voor de groen mannen! …. Triomfantelijk liet hij een stilte en ik had niet echt behoefte aan een wederwoord ... … Had ge in den tijd in de mot hoe rap nadat dat gezeik over die gebleekte witte zakskes begon er eco-bruin in de rekken lagen?
‘k keek met een blik van nee gecombineerd met de schaapslook… Omdat die mannen die die bidonnekes bleekstof leverden ook in verf deden natuurlijk!!! En weer de triomfblik … En nog ietskes: als ge wilt dat die zakskes voor de groen mannen schoon egaal bruin zien dan moet ge die eerst bleken hé anders krijgde vlekken! Big smile. Volgens mij was dat laatste manifest niet waar maar ne mens weet maar nooit. ‘k Schonk nog eens in, Wortgemse.
°°°°
En nu een straffer situatie –
Onze Gustaf kwam letterlijk binnengedonderd: GODVERDOEME GODVERDOEME HOE IS HET MOGELIJK! ONTPLOFT IN MIJNE SMOEL !!! … Oei Gustaf wat nu? (‘k wou nog zeggen k zien toch niks maar k durfde niet)… Een affiche! Knalle kleuren rood en geel, strepen en lijnen en die looser van Jim Base, zijn torso, zijne kletskop en zijne zonnenbril! Met ne vinger uitgestoken naar mij!!!! Fokking klootzak, modderfokker !!! (‘k dacht amaai Onze Gustaf is mee met zijnen tijd maar k hield wijselijk mijne mond) ‘k Keek naar Onze Gustaf met nen kleurlozen blik (leek me in deze situatie aangewezenJ) … Onze Gustaf koelde een beetje af al was het nog niet over. Gustaf ‘k kan ni volgen, wat is er gebeurd? Awel (hij ontstak terug) die affiche van Jim Base!!! Driehonderd gratis, 'k herhaal drie-honderd gratis songs!!! Verniet!!! Drie-honderd !!!! Drie-honderd liekes!!! Verniet !!! Driehonderd !!! En dan dramatisch: K MOET DIE NI HEBBE !!!!!!! …… IK MOET DIE NI HEBBE OF HOORDE NI GOE !!! ….. K Mompelde iets van ge moet die niet aanpakken maar dat hoorde Onze Gustaf echt niet.
Hij ging verder, samenzweerderig, hij boog naar mij en vroeg: Kunde gij nu voor mij eens efkes driehonderd liekes opnoeme die gij geere hoort? Vals vriendelijk: Kunde gij da? ... ‘k Dacht het al! zei hij triomfantelijk en hij ging verder K Zal nog het eens herhalen En nu fluisterde hij ... Ik moet die ni hebbe. Er volgde een dramatische stilte En dan: Ik moet geen driehonderd liekes hebbe … Ni verniet en ni tegen betaling… Ik moet geen driehonderd liekes hebbe want k zou ni weten waar da kik die moet leggen. Zelfgenoegzaam rechtte hij zijn bovenlijf en liet het verder doorzwenken tot tegen de leuning van zijne stoel. Zijnen blik was goud waard, de winnaar van een titanenstrijd, den Eddy Merckx van de denkers, de redenaars, de filosofen… … Hij zag dat ik onder de indruk was van deze wending in zijn gedachtegang. Vaderlijk, lichtjes belerend ging hij verder: Ge moet u niet laten vangen door dat soort onzin, Duurzaamheid, duurzaamheid, daar gaat het over en –daar had ge zelf op kunnen komen- driehonderd liekes verniet, dat is niet duurzaam. Driehonderd liekes zijn sowieso al ni duurzaam. …
Wortegemse…
‘k Heb nog dikwijls nagedacht over deze les van Onze Gustaf. Hij heeft daar echt wel een punt, al moet ik dat nu ook weer niet met zoveel woorden aan hem vertellen. Duurzaam, ‘k kan er een tijdje mee verder en ‘k ga mijn kot eens beginnen opruimen.
°°°°° - nog een uitsmijterke- Awel, zei Onze Gustaf dat is nu al meer dan een week dat hier alles wit ziet van de sneeuw. Deze morgen stond ik op en keek door het raam, de sneeuw was helemaal weg en de weiden zagen terug wintersgroen. ‘k Moet zeggen dat is wennen. Echt raar. ‘k Peins dat de Zwitsers en de Oostenrijkers perfect verstaan wat ik bedoel… Awel Gustaf zei ‘k, dat is super hé dat er ergens mensen zijn die A verstaan. Onze Gustaf keek eens raar. ‘k Hield mijn gemeen lachske in en, Wortegemse
