Een zeer goede collega-fotograaf schreef naar aanleiding van "straatfotografie I" het volgende: "hoe zit het met de privésfeer van die mensen? ik heb het er moeilijk mee om mee te doen aan fotowedstrijden met foto's zonder toestemming"
Over de privésfeer kan ik kort zijn; het is in vrijwel alle landen momenteel zo dat je zonder enig probleem foto's mag maken van mensen in een openbare ruimte. Daar is geen enkele toestemming voor nodig. Wat nog niet wil zeggen dat het netjes zou zijn om mensen te fotograferen in een compromiterende situatie.
Het verhaal wordt anders als je met een gemaakte foto zomaar mee gaat doen aan een fotowedstrijd. Ik zal dat toelichten met een voorbeeld dat ik een jaar of twee geleden meemaakte. We hadden toen een lokale wedstrijd met een paar mooie prijzen. voor de drie winnaars. Een vriend van mij had ook meegedaan, was niet bij de winnaars, maar onverwacht werd zijn foto door de jury uitgekozen als niet passend in de vereiste onderwerpen, maar wel "opmerkelijk". Het gevolg was dat ook zijn foto in de kranten werd gepubliceerd bij de verslaggeving van de wedstrijd. Niet lang nadien kreeg hij te maken met een advokaat die namens de gefotografeerde man, iemand zonder werk maar wel geld rook, met een claim dreigde. Ook al had hij niets gewonnen, het feit dat hij mee had gedaan aan de wedstrijd en dus kans had gemaakt op een prijs, leek voldoende aanleiding tot een stevige claim. Uiteindelijk is het niet zover gekomen, maar het heeft wel heeft veel negatieve energie gekost, alsmede de kosten voor zijn eigen advokaat die hij had moeten inhuren om de claim af te wentelen. Zodra de gemaakte foto dus gekoppeld kan worden aan het maken van winst (bijv. fotowedstrijd, publiceren in een eigen fotoboek) is het zeer verstandig om dit vooraf goed te regelen met de betrokkene.
|