Tja, ik zal eens een keertje niet in de trein of op een station verblijven. Dit keer is het dus een opname op het treinperron.  Het is een typische opname die ik zonder klapschermpje niet had kunnen nemen met de kleine telelens. Een alternatief zou de grotere tele zijn, maar dan wordt het standpunt heel anders. Veel meer op gelijke hoogte en daardoor mogelijk minder boeiend.

Hier staan we dus dicht bij elkaar. Het is overduidelijk dat de aankomende trein nauwlettend in de gaten gehouden wordt. De foto zou m.i. veel minder aantrekkelijk zijn wanneer de man in de lens gekeken had. Nu is de blik echt gefocust op iets in de verte. Ondanks de gebruikte lensopening van f/2 is helaas toch de rand van het dak duidelijk te zien in de achtergrond. Het contrast met de lucht is te groot om dat te vermijden. Wel is uiteraard belichtingscorrectie toegepast om geen silhouet te krijgen. Pet en kraag omkaderen netjes het gezicht. Dat ik het zelf (maart) ook koud had, kunt u gelukkig niet zien.