Waarom maak ik nu een foto als deze? Enerzijds omdat ik ervan houd om mensen zo naturel mogelijk te fotograferen, anderszijds omdat dit in vroeger jaren wellicht ook mijn vader had kunnen zijn en ik blij zou zijn met zo een foto van hem.

Ik verblijf op de eerste etage van een bekende goedkope eetgelegenheid in het centrum van Gent. Goede waar behoeft geen krans dus namen zal ik niet noemen.

Genietend van een kopje koffie met een lekker stukje gebak kijk ik wat om me heen. Deze man, een tafeltje of 3-4 verderop, boeit me met zijn gezicht. Maar ik krijg hem niet in beeld met de 85mm en de 300mm te voorschijn halen vond ik op dit moment al te opvallend vanwege de dame aan mijn tafeltje (zie volgende aflevering). Iedere keer lopen er mensen door het beeld of beweegt iemand aan het volgende tafeltje telkens even met zijn hoofd. U kent het wel van de bioscoop waar je blijft zoeken naar het “gaatje” waar het hele scherm te zien is omdat de mensen voor je telkens heen en weer schuiven. Daarom geduldig, ach wat heet geduld als je met een heerlijk kopje koffie voor je een half uur doet over een foto, een moment afgewacht om de knop in te drukken. Uiteindelijk is dit het eindresultaat geworden.