Net als bij de vorige keer zijn er straatportretten die nauwelijks herkenaar zijn als een spontane opname in een openbare ruimte. Helemaal spontaan was dit overigens niet, want tijdens het richten zag de jongedame dat ik de camera op haar richtte.
Ze stond voor de ingang van een donkere fietsenstalling en meteen zag ik dat licht en achtergrond heel fraai haar gezicht naar voren bracht. Als u naar de exifs kijkt, met name voor beginnende fotografen kan dat buitengewoon leerzaam zijn, merkt u dat de omstandigheden minder gunstig waren. Bij de gebruikte 280 mm is een sluitertijd van 1/500ste seconde vrij normaal. De ISO 6400 duidt echter op weinig licht, ook bij de gebruikte f/7,1 als lensopening.
Het lichtpuntje in haar ogen zou u op een dwaalspoor kunnen brengen, maar er is niet geflitst. Dat doe ik al jaren niet meer, omdat ik natuurlijk licht prefereer, zelfs in lastige omstandigheden waar een flits best zinvol zou kunnen zijn. Ik vermijd het gewoon liever uit pure eigenwijsheid.
Doordat ze half in het donker stond, is het licht mooi zacht en trekt de achtergrond geen onnodige aandacht. Op deze wijze is het een opmerkelijk straatportret geworden.
|